Τετάρτη 29 Ιουνίου 2011

Ο Κομιστής του αέρα!

Έφτασα κάπως αργά. Θα μείνω όμως περισσότερο από ότι αρχικά υπολόγιζα, απλά για να ξεπληρώσω χρονικά την καθυστέρηση μου. Δεν μένω γιατί σας αγαπάω ή γιατί σας σέβομαι, μένω από υποχρέωση και μόνο- έναντι σε μένα.

Παραγγείλετε τα ποτά σας.

Θα είμαι σύντομα κοντά σας με ολοκαίνουργιο πρόγραμμα. Πάνε χρόνια που το δουλεύω και πλέον θεωρώ ότι έχει ξεπεράσει την αρτιότητα. Είναι το αποτέλεσμα χρόνων εσωτερικής και εξωτερικής αναζήτησης με την χρήση της τελευταίας λέξης της ψυχολογίας, της ψυχοθεραπείας, της ψυχασθενείας κλπ από την μια και της τελευταίας λέξης της τεχνολογίας, της γεωγραφίας, της μαλακίας κλπ από την άλλη.

Ενώπιον των έκθαμβων οφθαλμών  σας θα δείτε να ξετυλίγεται το κουβάρι μιας απαράμιλλης δημιουργικής πλεκτάνης, μιας συνωμοσίας υπεροχής και ευφυίας. Θα σας συνιστούσα να προσδεθείτε. Κάποιοι από εσάς θα ταρακουνηθούν. Κάποιοι θα πέσουν στο έδαφος είτε από τη μετωπική σύγκρουση (ή και  σύγκριση)  με τις  εκσφενδονισμένες συστοιχίες λέξεων είτε απλά από δείλιασμα μπροστά στην δολιοφθορά που θα δείτε να υφίσταται το όλο ή το μερικό της όποιας υπαρξιακής κοσμοθεωρίας σας. Όσο για το μειδίαμα χλευασμού που διακρίνω σε μερικών το ακρόχειλο, μην προσπαθείτε να το κρύψετε, άστε το να γιγαντωθεί και χλευάστε με ανοικτά - και υπόσχομαι να το χρησιμοποιήσω εναντίον σας - συντομότερα από ότι φαντάζεστε.

Παρακαλώ τον φωτιστή να στρέψει λίγο πιο ψηλά τον κεντρικό προβολέα - ναι εκεί- στα μάτια. Με στραβώνει το άπλετο - μα τεχνητό- φως. Ίσως γι' αυτό να βλέπω πλέον τόσο καθαρά. Σας βλέπω όλους - και εσάς που είστε εδώ - σας ευχαριστώ για την τιμή- και εσάς που δεν είστε εδώ - σας ευχαριστώ διπλά για την διπλή τιμή.  Όμορφα πλάσματα είστε όλοι - χαίρομαι γι' αυτό. Ελπίζω να απολαύσετε την αποψινή παράσταση.

Επιτρέπεται το κάπνισμα; Ναι; Άναψε ελεύθερε στοχαστή του πρώτου τραπεζιού. Πως είσαι; Όλα καλά; Με ποια γκομενοπαγίδα κυκλοφορείς απόψε; Πόσα βιβλία, πόσες θεωρίες έχεις πρόχειρες για τα κοριτσάκια σήμερα; Έλα μην θυμώνεις βιβλιοφάγε παραθέτη ιδεών άλλων- όλοι το ίδιο είμαστε. Ο καθένας φλερτάρει όπως μπορεί - άλλοι δια της μεθόδου του παγωνιού, άλλοι δια της μεθόδου του στοχαστή που έχει απάντηση δια πάσαν νόσον και μαλακίαν και άλλοι με ένα "γεια μου αρέσεις".  Καλά - καλά, μην με ξεσκίσεις τώρα με σύμμαχο τον Φρόιντ, τον Γιουνγκ, τον Σοπενχάουερ και τον Γκράουτσο Μαρξ - το αποσύρω και υποκλίνομαι στον χείμαρρο των παραθέσεων σου. Α..και  που είσαι, για να μην ξεχάσω - μια παράθεση που είδα σε μια φωτογραφία ενός τοίχου "One Original Thought is worth 1000 Meaningless Quotes" (banksy). Πόσες χιλιάδες quotes έχεις φυλαγμένα; Πέρνα από το ανταλλακτήριο- έχω αρκετές πρωτότυπες σκέψεις - it's a good deal.

Γιαλαντζί αναρχικέ του κεντρικού τραπεζιού σε χαιρετώ. Καλωσόρισες. Μου αρέσει η στιλιστική παρέμβαση που έκανες στο τραπέζι. Η σπασμένη μολότοφ καίει  υπέροχα το μπορντό τραπεζομάντιλο. Πολύ μπουρδέλο θυμίζει αυτό το χρώμα μωρέ αδελφάκι μου.  Κάψε το. Να σου πω - την μάσκα μην την φοράς- δεν χρειάζεται εδώ μέσα. Πως θα σε αναγνωρίσει μετά η ταμίας; Πως είπες; Δεν είσαι βαλτός και δεν εξαργυρώνεις την ιδεολογία σου για κανένα πούστη; Ε καλά ποιος είπε κάτι τέτοιο; Τόσους straight έχουμε, τόσες λεσβίες, τόσους αμφισεξουαλικούς, τόσους μετρό σεξουαλικούς. Εξαργύρωσε την σε αυτούς. Όλο και κάποιο θα βρεις. Ωραία η δικιά σου. Της πάνε οι φουρκέτες.

Εξευγενισμένη, ακομπλεξάριστη, προσφάτως σεξουαλικά απελευθερωμένη βοσκοπούλα τι κάνεις; Εσύ εκεί - ναι- ναι εσύ. Όλα χύμα έτσι; Έλα ρε μαλάκα μην μασάς. Σε πρόσβαλα; Τι δεν κατάλαβες; Ποια λέξη σε δυσκολεύει; Δεν διαβάζεις μόδα, κους-κους και άλλα μεταμοντέρνα ευαγγέλια διαβίωσης (ή επιβίωσης); Δεν έχεις γαμηθεί με τους 30 τρόπους που συνιστoύν τα γυαλιστερά μανιφέστα που διαβάζεις; Τα μαλλιά; Σελίδα 42- Cosmopolitan Απριλίου. Το νύχι; Αλήθεια ποιο χρώμα είναι στη μόδα φέτος το καλοκαίρι; Έλα απολογούμαι, εντάξει. Εσύ είσαι η μία που διαφέρει. Σερβιτόρε ένα μαρτίνι - βότκα μαρτίνι- ξηρό, με ελιά στην κοπελιά. Στην υγεία του αχάριστου!!

Γεια σου και σένα νεαρέ γονιέ που την ψάχνεις σε συμβουλές αντί σε ένστικτα.

Γεια σου κλεφτοκοτά,αργόσχολε παραπονιάρη του εξώστη.

Χαιρετώ και σένα φίλε μου πολιτικέ. Το ζωάκι δίπλα σου τι είναι; Πότε το βλέπω σαν χαμαιλέοντα, πότε σαν φίδι, πότε σαν ύαινα, πότε σαν λύκο και πότε σαν αρνάκι κρεμάμενο επί τσιγκελιού.  Για κάτσε. Καθρέφτης είναι τελικά δίπλα σου, έκανα λάθος.

Λοιπόν καλωσορίσατε. Είμαι έτοιμος. Σας έχω προϊδεάσει για το φαντασμαγορικό της παράστασης. Ανεπανάληπτη θα είναι.

Έχετε φάει ποτέ φασολάδα συνοδευόμενη από σαρδέλες; Είμαι το ανοιχτήρι που θα απελευθερώσει τις σαρδέλες από το σαρδελοκούτι. 

Έχετε αγγίξει ποτέ το γυμνό σας κορμί με σκοπό την ηδονή και μόνο; Προς τι οι ντροπές; Ναι; Όχι; ΝΑΙ-- όλοι ΝΑΙ... Καλωσορίσατε στην αποψινή ομαδική μαλακία - ναι βρε κάτσε κάτω- μεταφορικά μιλάω. Απόψε θα σας προσφέρω την πιο καυλιάρα των ηδονών. Αυτή που έχει παρακαταθήκη ανεκπλήρωτων οργασμών που περιμένουν. Εκκρίσεις ενδορφινών παραμονεύουν κρυμμένες στις σχισμές του μυαλού σας σαν κλέφτες έτοιμοι να αμοληθούν- και έχω το κλειδί. Σε βλέπω είρωνα Κούρε. Γελάς που με βλέπεις σακάτη να μιλώ για ηδονές και οργασμούς. Για κοίτα κάτω από την φτέρνα σου. Πότε λήγεις;  Τόσο σύντομα; Ούτε γάλα να ήσουν αδελφέ. Μαλακίες λέω- λες; Αυτό ολοκληρώνει την εμπεριστατωμένη σου απάντηση; Σε ευχαριστώ Κούρε.

Επανέρχομαι στην επεξήγηση του προγράμματος. Έχετε όλοι ποτό; Καλώς. Απόψε λοιπόν θα αντιληφθείτε το απτό αυτού που χρόνια έτρεφε την φαντασία σας. Είμαι σίγουρος ότι υπήρξαν στιγμές που μια φευγαλέα αίσθηση σας δημιούργησε την προσδοκία να αγγίξετε, να μυρίσετε. Εδώ είμαι. Απλώστε τα χέρια σας. Αγγίξτε. Μαλακούλης δεν είμαι; Είδες το λίπος; Τι περιμένατε; Μποντιμπιλτερά; Από μυρωδιά πως είμαι; Καίω τα ρουθούνια ε;

Τώρα όλοι πίσω στις θέσεις σας. Ήρθε η ώρα. Η ώρα της αποκάλυψης. Μπάτε μέσα ωρέ παλικάρια με τα 4 άλογα και φέρτε τον Αρμαγεδδών...χα χα χα... ηρεμήστε πλάκα κάνω- άλλη αποκάλυψη εννοώ. Ήρθε η ώρα που θα σας ανοίξω την κάνουλα της δημιουργίας, η ώρα που οι αισθήσεις σας θα γίνουν ντάμες στο ταγκό της δικής μου συναισθησίας- όχι βρε βιβλιοφάγε- όχι αναισθησίας - Συναισθησίας.

Ετοιμαστείτε να απελευθερωθείτε από το στάτους του παρατηρητή και ακολουθείστε με στη διδαχή της κατανόησης. Εσύ ορθολογιστή σκεπτικιστή που έχεις μια επιστημονική εξήγηση για όλα - εξήγα μου την δημιουργία ....όχι του σύμπαντος- ενός ανθρώπου. Πιο δυνατά, δεν ακούω ...."Το δυνατότερο σπερματοζωάριο ταξιδεύει προς το ωάριο και αφού διεισδύσει μέσα του ξεκινά μια διαδικασία  μιτοτικής διαίρεσης και.....μπλα μπλα μπλα". Αυτή είναι η επεξήγηση σου; Αυτό που μόλις περιέγραψες (και συγχαρητήρια για το θυμητικό σου) είναι αποτέλεσμα της παρατηρητικότητας σου- το στάτους που λέγαμε πιο πριν. Τι είναι αυτό που καθοδηγεί το σπερματοζωάριο σε αυτό το ταξίδι, ποιες οδηγίες, ποιου "μυαλού"; Μπορείς εργαστηριακά να αναπαράγεις ένα άνθρωπο; Από το μηδέν. Γιατί όχι; Αφού ξέρεις όλα τα συστατικά στοιχεία του ανθρώπινου οργανισμού. Συνδύασε τα χημικά και κατασκεύασε ένα άνθρωπο- ή έστω ένα ανθρωποειδές.  Επιστημονική φαντασία έτσι; Άρα πως τα εξηγείς όλα με την επιστήμη αρνούμενος οποιαδήποτε άλλη θεωρεία εξίσου ακατανόητη όπως η εργαστηριακή κατασκευή ανθρώπου. Για πιο ορθολογισμό και για πια ελεύθερη σκέψη μου μιλάς νεόκοπε ετερόφωτε "πεφωτισμένε".

Τσουπ. Εσύ που κρυβόσουν βρε; Θέλει η πουτάνα να κρυφτεί μα η χαρά δεν την αφήνει. Γελάς γιατί την είπα στον "επιστήμονα" θλιβερέ παπά; Βγήκες από το λαγούμι νιώθοντας δικαιωμένος; Ότι δεν έχει την δυνατότητα να εξηγηθεί επιστημονικά έχεις την εντύπωση ότι αυτόματα κληροδοτείται στον παππούλη των ουρανών και τους εν γη αντιπροσώπους του; Παραμύθια της οκάς.  Χιλιάδες χρόνια μυθοπλασίας και τρομοκρατίας. Εκατόμβες θυμάτων και ποτάμια αίμα στο όνομα της αγάπης Του. Διαμοιράσατε τον κόσμο σε δικούς και άλλους. Εγκαταστήσατε ακανθώδη δογματικά πλέγματα στις ψυχές μας και μας ζητάτε να σας παραδώσουμε ότι θυμίζει ζωή τάζοντας μας ένα καλύτερο μετά-θάνατο. Μην φεύγεις και άσε τις κατάρες. Έχω σακούλες από κατάρες στις αποσκευές μου. Κάτσε κάτω - ναι δογματικά και φασιστικά στο λέω και εγώ- και άκου.

Λοιπόν... έτοιμοι; Ποιος λείπει; Ο ανθρωπάκος; Πήγε να κατουρήσει ή έφυγε; Έφυγε ε; Τον συγχαίρω όπως και να 'χει το πράγμα. Κατάλαβε νωρίς αυτό που εσείς θα καταλάβετε σε λίγο...

Επιτρέψετε μου ένα μικρό τελετουργικό και μια μεταυχή -όπως λέμε προσευχή - αλλά καμία σχέση.

Αγαπημένε μου έλικα, ακολούθησα όσο πιστά μπορούσα τις παρακαταθήκες σου.
Προετοιμάστηκα πολλές φορές για μια καινούργια αρχή και όπως βλέπεις είμαι ακόμα εδώ.
Τώρα είμαι πανέτοιμος για ένα καινούργιο τέλος.
Είμαι σίγουρος ότι για αυτό με προετοίμαζες τόσα χρόνια.
Σε ευχαριστώ που με έκανες αυτό που δεν είμαι.
Ένα μικρό παραπονάκι έχω όμως- δεν βοήθησες ιδιαίτερα όμως στον να μην γίνω αυτός που είμαι.
Σε ευχαριστώ για τα εκατομμύρια χρόνια αγώνα που έκανες για να καταλήξεις στο να διοικάς τη δική μου ύπαρξη.
Σε ευχαριστώ που μου αφαίρεσες κάθε ίχνος ανθρώπινης υφής και λειτουργικότητας.
Σε ευχαριστώ που με έκανες ένα απλό κομιστή φαιάς ουσίας και αέρα.
Σε ευχαριστώ just for the fuck of it.

...........

Λοιπόν με ακούτε καθαρά;
Άκου και εσύ- και εσύ- σκούντα και τον διπλανό- ναι και εσύ...Άκου.......

Μάλλον μην ακούς...
Δύο η ώρα..σχόλασα... καληνύχτα.

Πέμπτη 23 Ιουνίου 2011

Άτιτλοφορημένοχιλιωειπωμένοπαραλληρητόαδυσώπειτωναληθοφανώνψεμάτων!!

"Πρέπει να έχεις άντρες που να είναι ηθικοί και την ίδια ώρα να μπορούν να υλοποιήσουν το αρχέγονο ένστικτο τους να σκοτώσουν, χωρίς συναίσθημα, χωρίς πάθος, χωρίς να κρίνουν...γιατί η κρίση είναι που μας νικά..."

Κλεισμένο και αφημένο σε μια μπουκάλα στον ωκεανό, ένα κομμάτι μουτζουρωμένο λευκό χαρτί. Καμία ευχή αγάπης, κανένα SOS.. απλά το μανιφέστο ενός τρελού.. Στο άπειρο του ωκεανού, ανώνυμο, άσπιλο. Ηθική και αρχέγονο ένστικτο- να σκοτώσεις, να αγαπήσεις, να γαμήσεις. Συνάμα η άρνηση της αρχέγονης μοναχικής ταυτότητα του ανδρός και η επιδίωξη της ομαδοποίησης σε πυραμιδικές συστοιχίες με απώτερο στόχο την μοναξιά της κορυφής της πυραμίδας (κοινωνικής και οικονομικής) δημιουργώντας δεσμούς εξυπηρέτησης με τα πιο κάτω στρώματα.

Κάποτε θα ήταν πέραν από οποιαδήποτε φαντασία η πολυεπίπεδη  αντίληψη του μονοδιάστατου. Θα ήταν αδιανόητη η περιπλοκή του απλού....θα ήταν γελοιότητα η φιλοσόφηση του ενστίκτου. Κι' όμως,  οι εποχές ξεπέρασαν τον χρόνο και μαθητευόμενοι μάγοι έχουν εκτυπώσει εγχειρίδια ζωής, εγχειρίδια ενστίκτων. Τίποτα πια δεν αφήνεται στη τύχη, τίποτα δεν ρεί, τίποτα δεν δημιουργείται, όλα έχουν μπει σε μια ανακύκλωση με δοτές νότες διαφοροποίησης ώστε να ικανοποιούν και τα πιο "επαναστατικά" πνεύματα (ελευθερίας αέρα αναπνέοντας μέσα από την κατευθυνόμενα συρματοπλεγμένη ύπαρξη τους). Ποιος είναι αυτός που με τόση αναίδεια κονσερβοποίησε την ανάγκη μου να αναπνεύσω, να φτύσω, να χέσω, να γαμήσω, να κλάσω, να κλάψω.....να σε αγαπήσω χωρίς φόβο και ενοχές? Από πιο ράφι να πάρω κονσέρβα ζωής? Από τις εκπτώσεις, από τα ένα συν ένα, από τα πάνω ράφια? Από που?  

Επιτρέψαμε στους πειρατές να μας λεηλατήσουν, παρασυρόμενοι από τις υποσχέσεις τους για διαμοιρασμό των λαφύρων (η αρχέγονη λαιμαργία αφέθηκε απείραχτη). Δεν προβάλαμε καμία αντίσταση όταν άρχισαν να μας διδάσκουν τρόπους αυτόκλητης κλωνοποίησης ώστε να προσπαθήσουμε να μοιάσουμε στο πρότυπο άριο δείγμα που τόσο έντεχνα μας πλάσαραν. Και ξαφνικά ανήκουμε, όχι σε φυλές επιβίωσης, αλλά σε φυλές "κοινωνικής δικτύωσης". Έχουμε παραδώσει τον τελευταίο καμβά δημιουργίας που είχαμε (το σώμα μας) στις αποφάσεις διαφημιστικών οίκων που καθορίζουν μόδες για μαλλιά, αυτιά, μάτια, χείλη, βυζιά κ.ο.κ. Έχουμε παραδώσει τα κλειδιά των ιδιόκτητων μας παράδεισων (το μυαλό και το πνεύμα μας) σε μεγαλόσχημους developers σκέψεων και κοσμοθεωριών. Και ως αντάλλαγμα πληρωθήκαμε με φόβο...με τρόμο.

Εχθροί- εχθροί παντού- λιγουρεύονται τα πάτρια εδάφη, την ελευθερία, την ατομικότητα μας, το έθνος μας κινδυνεύει, η θρησκεία μας καταπολεμάται.... βομβαρδισμός απειλών, προφήτες αποκάλυψης, "το τέλος έφτασε.. ΜΕΤΑΝΟΕΙΤΕ...... φυσικά, υπάρχει μια διέξοδος."...πάντα υπάρχει μια διέξοδος... κάποιοι μπορούν να μας σώσουν -οι μεσσίες.- υπήρχαν ανέκαθεν και θα υπάρχουν στο διηνεκές - οι μεσσίες - και τι ζητούν...ΤΙ ΖΗΤΟΥΝ? Απλά πράγματα, ζητούν απλά πράγματα. Για να προστατέψουν (καθώς τους αναγνωρίζουμε την ικανότητα αυτή σε αντίθεση με την δική μας ανικανότητα) την ελευθερία, την πατρίδα, την θρησκεία μας,  μας ζητούν απλά και εθελοντικά (πάντα) να απεμπολίσουμε οποιαδήποτε ατομικό δικαίωμα για το κοινό καλό. "Παράδωσε το ατομικό και πάρε το ομαδικό".  Παραδίδουμε κάθε ατομική ελευθερία για να υπερασπιστούμε την ελευθερία μας. Οξύμωρο? Ο τρόμος....ο τρόμος... Δια μέσου της ιστορίας, το σενάριο είναι επαναλαμβανόμενο- τραγικά επαναλαμβανόμενο- λέξη προς λέξη.. Η δημιουργηθείσα τρομοκρατία που απειλεί,  η καλλιέργεια εθνικής μισαλλοδοξίας, το χρέος, ανεργία, οικολογική καταστροφή  - πολύ δυνατοί παίκτες στην ομάδα της προπαγάνδας. Και στην αντίπερα όχθη.......? Το πανηγύρι των τρελών.

Το πανηγύρι των τρελών και μπουκάλια με μανιφέστα στον ωκεανό. Ηθική και ένστικτο. Τα δύο δεν θα έπρεπε ποτέ να μπουν με το ζόρι σε αντιδιαστολή. Εξ ορισμού το ένα, δεν αναιρεί - αλλά μάλλον  αμφισβητεί το άλλο- αλλά πάλι ίσως και όχι....κάποτε το επικροτεί.. Μια φίλη μου έγραψε  "Σε ότι αφορά την ηθική, γνωρίζω μόνο ένα πράμα: είναι ηθικό εκείνο ύστερα από το οποίο νιώθεις τον εαυτό σου καλύτερα και είναι ανήθικο, αν νιώθεις χειρότερα " . Νομίζω τοποθετεί την ηθική στη σωστή της διάσταση. Το ένστικτο δεν είναι το μόνο αρχέγονο που κουβαλάμε μαζί μας. Πάντα υπάρχει κάπου ένας "δικαστής" - κρυμμένος ή φανερός.  Και ο αρχέγονος δικαστής του καθενός είναι αυτό που "ενστικτωδώς" νιώθεις. Άλλοι το λεν συναίσθημα  - δεν είναι. Συνείδηση? Ίσως συνείδηση. Όσο και να εκλογικεύεις τους λόγους που έκανες κάτι- αυτό που, σε πρώτο χρόνο,  νιώθεις ουσιαστικά δεν αλλάζει. Και είναι ηθικό ή ανήθικο- φυσικά με τους προσωπικούς κανόνες ηθικής του καθένα. 

Ηθική, ένστικτο - δύο αρχέγονα συστατικά μιας συμπαντικής συστοιχίας πρωτονίων, νετρονίων, και ηλεκτρονίων. Και μετά ήρθε η κριτική σκέψη - δια μέσου των αιώνων.. ξεφύγαμε από την ενστικτώδη επιβίωση και μπήκαμε στη δημιουργία. Δημιουργήσαμε, δημιουργηθήκαμε. Άλλοι πιο πολύ και άλλοι πιο λίγο, και άλλοι καθόλου. Κάπου σε αυτή τη γενετική αλυσίδα υπήρξαν άνθρωποι με ιδιαίτερα ανεπτυγμένο το ένστικτο της επιβολής στην αγέλη - άνθρωποι με ιδιαίτερη οξύτητα σκέψης- άνθρωποι που γνώριζαν και προέβλεπαν ότι η συγκεκριμένη συγκυρία υπεροχής που ζούσαν δεν ήταν δυνατό να κληρονομηθεί και να κληροδοτηθεί στο διηνεκές καθώς οι συγκυρίες αλλάζουν και τα μυαλά δεν κληροδοτούν οξυδέρκεια. Δεν ήταν λοιπόν δυνατό να υπάρξει μια επ' άπειρον κατάσταση την οποία θα αποκτούσαν οι απόγονοι με μόνο προσόν τη γέννηση τους. Δεν ήταν δυνατό να διαιωνιστεί το πλεονέκτημα αυτό (της συγκυρίας, του ενστίκτου, της ηθικής και του μυαλού)  εκτός και αν.....δημιουργείτο στους υπόλοιπους η αίσθηση του μειονεκτήματος. Όπερ και εγένετο. Και φτάσαμε στο σήμερα, το οποίο απέχει απ' το χτες - λέμε τώρα. Η απόλυτη ελευθερία της πληροφορίας, της ενημέρωσης, το απόλυτο δικαίωμα επιλογής.... Φτάσαμε αισίως στον αιώνα του καταρρακώματος της ηθικής, του μαστουρώματος του ενστίκτου, της μιντιακής λοβοτομής.  Αλλά είμαστε "ελεύθεροι" - να διαλέξουμε τον αφέντη μας, την φυλακή μας, το σαμπουάν μας... Είμαστε "ελεύθεροι" να σκεφτούμε out of the box τρόπους πολλούς για να κάνουμε την διαμονή μας στο box όσο πιο ευχάριστη γίνεται!!

Eίναι τελικά διασκεδαστικό να κάθεσαι και να ασχολείσαι με αυτά όλα. Αυτά που τελικά δεν νοιάζουν  και δεν αφορούν- γραφικότητες. Ίσως τελικά να είναι τρόπος διασκέδασης του φόβου- μια πλάνη αντίληψης για πράγματα που δεν είναι όπως τα έχεις αντιληφθεί. Ίσως πάλι να είναι ένα ημερολόγιο επιστροφής έξω από το πλέγμα... εκεί που έπρεπε εξ αρχής να ανήκω.