Καλά ξεμασκαρέματα...μασκαράδες

Έφυγε ο μασκαράς. Πήρε την συνεπαρτζιά του και αποχώρησε τάχα δοξασμένος, αιωρούμενος μαζί με άλλες ταρζανελιές ** στον τιμημένο κώλο του Ανδρός...




**Είναι οι κουραδίτσες που έχουν κολλήσει στις κωλότριχες και κρέμονται σαν τον Ταρζάν.

Greektown Music - Up in smoke

Κάηκε. Το Greektown Music κάηκε. Δύο - τρεις ώρες υπόθεση. Και κάηκαν όλα. Ποτέ δεν μου πέρασε από το μυαλό ότι θα στεναχωριόμουνα για τα ντουβάρια...αλλά να που γεμίσαν τα μάτια μου στο άκουσμα της είδησης και στο αντίκρυσμα της εικόνας.

Greektown Music, 330 South Halsted, Chicago, Illinois, 60661.

Μάης του 1994, 5 Μαΐου 1994. Πάτησα για πρώτη φορά πόδι στο μαγαζί. Ο Κώστας το έφτιαχνε. Κασέτες, δίσκοι, κομπολόγια, ελληνικές σημαίες, εφημερίδες, περιοδικά, αγαλματάκια.  Από το 1994 μέχρι το 2000 κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι. Εκεί γνώρισα φίλους μιας ζωής. Εκεί γνώρισα επίσης τους κ.κ. Νταλάρα, Αλεξίου, Παπακωνσταντίνου, Μπιθικώτση, Θεωδοράκη, Χατζιδάκη όπως επίσης και τους κ.κ. Καρρά, Γονίδη, Δημητρίου, Μητροπάνο καθώς και τις κυρίες Βανδή, Βίσσυ, Θώδη κλπ κλπ...όπως και τον κύριο Μπουγά.

Εκεί γνώρισα τους Τριπολιτσιώτες, τους Τσιπιανίτες, τους Σαλονικιούς, τους Χιώτες., τους Πειραίωτες, τους Κρητικούς....τους Έλληνες...την Ελλάδα.... με τα καλά και τα ανάποδα της.

Τα καλύτερα χρόνια της ζωής μου. Σχολείο, Greektown music, Plaka restaurant (τον πρώτο χρόνο) και Pegasus Restaurant (όλα τα επόμενα). Όσο βαριόμουν τα εστιατόρια, τόσο γούσταρα το μαγαζί.  Το έμαθα απέξω και ανακατωτά. Πολλές φορές το δούλευα μόνος. Έμαθα τα πάντα για την ελληνική μουσική....και τα πάντα για την ελληνική ιδιοσυγκρασία...

Ακόμα και την ταμπέλα εγώ την σχεδίασα.  Το πάτωμα, τους τοίχους, τον πάγκο...εγώ, ο Κώστας, ο Καλατζής και George απο το Cigarshop. "Δεκαεφτά χρόνια αναμνήσεις. Δουλειά εφτά μέρες την εβδομάδα" λέει  ο Κώστας στο βίντεο του WGN. Από τις λίγες φορές που μπορώ να πω....I feel you brother. I fuckin feel you.

Δυστηχώς δεν μπορώ να εκφράσω αυτά που θέλω. Αν και ξέρω ότι κάποια ασφάλεια θα καλύψει την ζημιά, και ότι θα ξαναγίνει το μαγαζί...δεν είναι το ίδιο. Και όπως θα έλεγα για ένα καλό φίλο...thanks for the memories...