Τετάρτη 30 Νοεμβρίου 2011

ανώνυμηξία

Οι εγγραφές άρχισαν. 
Περιορισμένος αριθμός θέσεων.
αμάραντος.Κοπίδι, γλάστρα.
Είσαι η θεωρία. κι' όμως...
αφήσου,
Ανταρσία ψυχής και πνεύματος,
ατασθαλίες καρδιάς και αχόρταγες εμμονές.
άσε
κορίτσαρος ήταν,
άντρες πολιορκητές- χαμάληδες.
άφησε
την υφή, την πράξη, ελεύθερη να οργώσει,
να αρμέξει το νέκταρ της λήθης.
τράνταξε το συθέμελο του ορατού.
άσε
την ησυχία ήσυχη, νοσοκομείο.
τραυματίες ειρήνης και ελένης,
αισχροί μιζαδόροι στις χαβούζες.
πουκάμισα στο ικρίωμα, αδειανά.
άριστα, αυτόματα, ατίθασα, άνυδρα
χρεοκοπημένα αισθήματα.
φορμόλη σε μελλοντικό παρόν, νυν παρελθόν.
Αντέχεις;
εκεί ήταν, τατουάζ στο λαιμό
το φιλί της; 
όχι, όχι,
τατουάζ στο λαιμό, εκεί ήταν
το φιλί της;
ναι το φιλί της.
λείπει, μέρες τώρα
κορίτσαρος ήταν...
χύσια σατανάδων, μανδραγόρας.
Αντέχεις;
εκεί ήταν, τατουάζ στο στήθος
το όνομα της;
όχι, όχι
τατουάζ στο στήθος, εκεί ήταν
το όνομα της;
ναι το όνομα της
είναι εδώ, μέρες τώρα
κορίτσαρος ήταν...

πως την λένε;


Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2011

Άκυρη Ανάρτηση # 0001

Το παλεύω πολύ τον τελευταίο καιρό.. Νιώθω ότι θέλω να γράψω πολλά αλλά δεν μου βγαίνει τίποτα. Από την άλλη είναι πολλά ανείπωτα που δεν υπάρχει λόγος να μην λεχθούν. Ωστόσο, είναι και άλλα, λεχθέντα, που καλύτερα να έμεναν για πάντα ανείπωτα.
Θα μπορούσε να γράψω μια ιστορία αλλά δεν είμαι καλός στο να διηγούμαι ιστορίες. Ξέρω όμως πολλές...Όντως ξέρω? ή είμαι σαν αυτό τον τύπο που περιγράφει ο Αγγέλακας.. ήταν κάποιος που δεν ήξερε καμιά ιστορία, και όλο έλεγε εγώ ξέρω πολλές ιστορίες- και μια απ' αυτές λέει πως..ήταν κάποιος που δεν ήξερε καμιά ιστορία, και όλο έλεγε εγώ ξέρω πολλές, πολλές ιστορίες, και μια απ' αυτές λέει πως ήταν κάποιος.....κλπ κλπ κλπ...


Θα μπορούσε να γράψω πως αισθάνομαι..να κάνω μια κατάθεση ψυχής....αλλά δεν ξέρω πως αισθάνομαι...κάπου έχει αρχίσει να με εγκαταλείπει η μαυρίλα και η μιζέρια που είχα οδηγό σταθερότητας τόσα χρόνια...και με μπερδεύει το γεγονός ότι νιώθω...καλά..πολύ καλά θα έλεγα...Άρα πως αισθάνεσαι όταν νιώθεις καλά? Jais ne sais pas! Just that there is no pain, I am receeding...





Είναι κάπως περίεργο, να προσπαθείς να ερμηνεύσεις, και να δράσεις ανάλογα με την ερμηνεία, συμπεριφορές και καταστάσεις που σε μπερδεύουν. Οι νοητές εξισώσεις με τις οποίες προσπαθείς να συγκεράσεις τις διάφορες παραμέτρους της όποιας σχέσης έχουν μια απίστευτα πολύπλοκη απλότητα. Oι ίδιες παράμετροι, στην ίδια εξίσωση μπορεί κάθε φορά να σου βγάλουν και άλλο αποτέλεσμα...απλά μαθηματικά δηλαδή... Χάθηκα+Χάθηκες= Χαθήκαμε? ; Χάθηκα + Χάθηκες= Έχασα? κλπ κλπ



Κανένα νόημα. Τελικά αυτή είναι η πιο άκυρη ανάρτηση που έχω κάνει ποτέ...Μα εντελώς....

Δευτέρα 14 Νοεμβρίου 2011

Are you?

After a long - but overall good- drinking night that kinda takes you back to years long gone, you walk to your car @ 4am and as you put the key in the ignition to turn on the engine, you switch on the headlights and as you look up...you see this...right in your face....


....και για να δέσει το γλυκό, το ράδιο παίζει Σωκράτη Μάλαμα/ Active Member... "Καληνύχτα Μαλάκα...η ζωή έχει πλάκα"....



Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2011

Mumbo Jumbo

Nothing to write... I just started writing to see where it's gonna take me...

Supercalifragilisticexpialidocious- and that's from memory - not copy/paste-
Damn i remember things that don't even remember themselves... I possess a shitload of useless info... WTF.. how come i don't remember basic info and i remember all the rest.. Anyways.

Work has been bad... a lot of pressure, a lot of simultaneous bull runs- and one can only dodge so fuckin' many. In anyone's rationale I am bound to get run over and then  "black snake that ate them all". Won't happen.. All in all it ain't nothing but trivialities. What needs to be done always gets done in the end despite my stressing out. Strangely enough i have never succumbed to that kind of pressure. And oddly enough, i am stress and anxioussness personified.

What else?... this ain't working.... Ohhh i have put my i-pod music in order... that was huge... I put my house in order- even huge-r.... All that's left is my life... to be ordered -  I could start by actively seeking order or by immersing into even more chaotic situations trying to validate the motto -though absolute chaos comes perfect order... or i could simply start simplifying the complexities that i engage and submerge myself in. Hooraahhh.

I am rediscovering my love for Pink Floyd- reassessing their music, their poetry and i find myself- all theese years later- to still be in awe. I am thinking  tattoos...Pink Floyd Lyrics as tattoos --- "the child is grown, the dream is gone----".. Hmmm then again....overstating something maybe.. naaaahhh ..when it has ripened...it will be done....on earth as it is on ....that other place you supposedly go when you dearly depart...

I am conjoining lyrics and verses of various songs, of various poems in various languages and i am scripting and weaving a manifestation of my silent self- of my inner voice of the voiceless...    και σιγοψυθιρίζει....
"άκουσε, δεν βιαζόμαστε να φύγουμε βαρκάρη, μα σαν είναι ώρα γνέψε μας, δεν σου ζητάμε χάρη...βάλτε να πιούμε" (Κ. Καρθαίος)
 αλλά μον' αποκρίνεσαι ...."I am the way into the city of woe - I am the way to a forsaken people" (Dante Alighieri)
και εγώ σου λέω...."Πενθώ τον ήλιο και πενθώ τα χρόνια που έρχονται χωρίς εμάς και τραγουδώ τα άλλα που πέρασαν- Εάν είναι αλήθεια" (Ελύτης)
και "I am good at love, i am good at hate- it's in between i freeze.." (Cohen)
και στο τέλος της ημέρας όλα έγιναν "..για ένα πουκάμισο αδειανό - por una tunica vacia" (Σεφέρης)
και εμείς αναρωτιούμασταν "..και τώρα τι θα κάνουμε χωρίς τους βάρβαρους " (Καβάφης)
και  παράμένω "Ιδιαζώντος ευφυής...... και ιδιαζώντος μόνος "- (Ε.Ράντου)
και "θα μείνω πάντα ιδανικός και ανάξιος εραστής" (Καββαδίας)
because " ...i have become comfortably numb....." (floyd)

...και άλλα τόσα και άλλα πιο πολλά από τα τόσα.....

Μου αρέσει αυτός ο ασυνάρτητος αχταρμάς σκέψεων, λέξεων και φράσεων... άλλωστε πάντα έτσι έγραφα (επιδιώκοντας φυσικά το αντίθετο - να υπάρχει δηλαδή μια ροή και ένας συνειρμός αλλά δεν βαριέσαι- ποτέ δεν κατάφερα να το πετύχω αυτό).. . Έτσι είναι πιο "εγώ". Έτσι και αλλειώς incomprehensible ήμουν and ακαταλαβίστικος i will remain. Όπως έγραψα και πιο παλιά, αν εσύ με καταλαβαίνεις...να πας σε ένα γιατρό να σε δει... :) και μετά έλα να σε γνωρίσω γιατί πολύ θα γούσταρα... Πάντως it's been recorded in history. There has been one that understood it all...μα ΌΛΑ...  it's already been almost 12 years since... Wow..talk about time gone by...gone bye bye actually... The thing is  that once you've been, you can never seize to have been...and you can never seize to always be, in your own special little corner of my soul :) no matter who you are or what your name is...feelings once felt have a way of " freezing" in time and remain always true... they don't change...ever.. they might be replaced by new feelings, totally different or even opposite that could be so strong as to overshadow the previous set of feelings... but they cannot annihilate them...as when they were felt...they were as true as  the biggest lie...Anyhow enough with the philosophical mumbo-jumbo...


Back to planet three... σήμερα άνοιξα ένα μπουκάλι κρασί στη δουλειά..it got hectic and i needed it...a couple of glasses later and i was back riding that bull leading his pack on a crazy run as if i were in Pamplona... Did not fall....

And what's with the smile...it makes people wonder what the heck is wrong with me....

Πείνασα, πάω να μαγειρέψω καμιά γκουρμεδιά...


Τρίτη 8 Νοεμβρίου 2011

dog bites god part II

 Part 1

 Continued -


“Let me tell you… I know where you are coming from… you know…but you just can’t quite explain the certainty of this knowledge…and you shut down…on all levels… hence the boredom..hence the loneliness…”

"Ναι.. νομίζω το έπιασες το νόημα. Είναι εκεί, μέσα μου... η γνώση για κάτι ...άγνωστο...νεφελώδες...κάτι τέλος πάντων που φαντάζει μεγαλειώδες, μνημειώδες αλλά και πάλι όχι.. Ίσως δεν είναι παρά μια  μηδαμινότητα, μια τόση δα μελανή οπή του σύμπαντος.."

"Χα χα.. Μελανή Οπή? Αντιλαμβάνεσαι το μέγεθος μιας Μελανής οπής? Την πυκνότητα και το ειδικό βάρος....και την δύναμη αυτού του λιλιπούτειου αστρικού πτώματος? Τα βάραθρα, οι δίνες των συμπάντων..."

"Αντιλαμβάνομαι... Χα, αντιλαμβάνομαι? Αρχίδια αντιλαμβάνομαι αλλά νομίζω συνεννοηθήκαμε.."

"Ναι. Συνεννοηθήκαμε. Αυτό το αστείρευτο πάθος που έχεις, μάλλον αυτή η αστείρευτη πάθηση που έχεις.. να απορροφάς και να συγκρατείς τα πάντα που σε περιβάλλουν...να τα θεωρείς προσωπικά.. να σε πειράζουν, να σε χαλάν, να σε φτιάχνουν, να σε εξιτάρουν...  Αυτό το πράμα είναι κάπως...  είσαι μια ανθρώπινη μελανή οπή.. με τη αντίστοιχη πυκνότητα και βάρος... πως να σε ανεχτεί ο άλλος... πως η τρισδιάστατη σου φύση, εσύ ο ίδιος... πως να ανεχτείς το πολυδιάστατο αυτό μπέρδεμα που καλά καλά δεν καταλαβαίνεις. Δεν καταλαβαίνεις αλλά συνειδητοποιείς την ύπαρξη του, νιώθεις το πόσο πραγματικό είναι και συνάμα το θεωρείς ανύπαρκτο...  Και εξ' ου η μοναξιά.. Κουράζεις και σε κουράζεις.. Βαριέσαι και είσαι βαρετός.... Στα ξανάπα. "

"Βρε συ θεέ... πφφφ.. άκου θεέ.. Πως σε λένε ρε άνθρωπε?"

"Με λένε θεό. Άλλωστε τι είναι σε ένα όνομα. Τι αλλάζει στο τέλος της ημέρας...?"

"Όπως αγαπάς. Τι έλεγα? Α... βρε συ θεέ... για πες... "

"Μια ωραία πεταλούδα...μια ωραία πεταλούδα...λα λα λα"

"Χα χα.. Αν μη τι άλλο έχεις χιούμορ... Δεν είσαι αυτός ο μούργος εκδικητής των αιθέρων που παρουσιάζουν οι χριστιανοί ανά την υφήλιο...  Με το "για πες" δεν εννοούσα να μου βγάλεις τα νεανικά σου απωθημένα.. Εννοούσα να μου πεις για σένα.."

"Τι να σου πω ρε φίλε για μένα?... Αν έχω γκόμενα, ποια ομάδα υποστηρίζω και τοιαύτα..?"

"Για θεός είσαι και πολύ ξανθός... Ρε συ άνθρωπε ...Ρε συ τύπε μάλλον..Συ δεν μου είπες ότι βαρέθηκες...και ήρθες εδώ να τα πούμε γιατί  είμαι εξίσου βαριεστημένος? Άρα τι είναι αυτό που σε κούρασε..που σου επέφερε την ανοία?"

"Χμμμμ... Ξέρεις όταν καμιά φορά  πάω δυο βήματα πιο πίσω και κοιτάξω από τα έξω προς τα μέσα αρχίζω να βλέπω κάποια πράματα από μια οπτική γωνία που τους προσδίδει μια εντελώς διαφορετική από την αντιληπτή δυναμική. Το στατικό του πλέγματος αυτού διαβρώνεται και μεταλλάσσεται ανάλογα με το σημείο παρατήρησης... Και οι συνδυασμοί είναι άπειροι... κυριολεκτικά άπειροι.. "

"Μα αυτό που λες δεν στέκει στη λογική. Το πράγμα είναι πράγμα, υπάρχει ή δεν υπάρχει είναι ασήμαντο. Από την στιγμή που η αντίληψη του καθένα το διαπιστώνει στον περιβάλλοντα του χώρο..του προσδίδει διαδραστικότητα, του κληροδοτεί μιας κάποιας μορφής ύπαρξη. Και η ύπαρξη αυτή είναι το όλο του προσδιορισμένου ως αντιληπτού και παρόν. Από όποια οπτική γωνία το κοιτάξεις δεν αλλάζει κάτι που να το αφορά. Μπορεί να αλλάζει ο τρόπος που φωτίζεται, η προοπτική του...αλλά επί της ουσίας και επί της σημασίας δεν αλλάζει κάτι στο πράγμα, στο αντικείμενο."

"Ναι αυτό συμβαίνει...αλλά........"

"...Ναι ....Συμβαίνει στο τρισδιάστατο της δικής μου αντίληψής.. Εσύ έχεις μιλήσει για πολλές διαστάσεις, πολλές πυκνότητες... και αν το δω από αυτή τη σκοπιά ίσως να είναι πιο εύκολο να αντιληφθώ την υποβολή που κάνεις περί παραμόρφωσης της μάζας των πραγμάτων με μόνη μεταβλητή παράμετρο την οπτική γωνία. Αλλά από την άλλη για ποια μάζα μιλάμε.?. Για την εκ ατόμων αποτελούμενη από 99.9999% και πλέον κενό, απαρτιζόμενη μάζα?  Πως παραμορφώνεις το κενό? Μήπως εννοείς την αντίληψη παραμόρφωσης της αντιλαμβανόμενης ως μάζα πράγματος/ αντικειμένου? Εάν  η παραδεκτή επαλληλότητα των ατόμων εξαφανίζεται με την εισαγωγή ενός οποιουδήποτε παρατηρητή τότε αρχίζω να μπορώ να αντιληφθώ αυτό που λες... Το υπαρκτό δεν είναι παρά μια συστοιχία αντιλήψεων  που στο τέλος της ημέρας κανένας δεν μπορεί με σιγουριά να προσδιορίσει αν αυτό που αντιλαμβάνεται όπως το αντιλαμβάνεται είναι αυτό και το ίδιο με του διπλανού ή του πάρα δίπλα..."

"Ακριβώς.."

"Τι ακριβώς ρε μεγάλε... ?"

"Ακριβώς αυτό που είπες.."

"Αυτό που είπα δεν ήταν παρά ένα μπερδεμένο ερώτημα... Τι ακριβώς?"

"Αν αφαιρέσεις τα ερωτηματικά τότε είναι ένα απαντημένο ερώτημα. Δεν υπάρχει υπαρκτό και ανύπαρκτο.. δεν υπάρχει παρά μια αντίληψη..μια αντίληψη εκκρεμούσα και συνεχώς μεταβαλλόμενη.. ένα μακρύ και συνάμα βραχύ κύκλωμα ...που ενεργοποιείται και απενεργοποιείται από εγκεφάλους σε λεκάνες ζωοδόχου υγρού.... Ο ανθρώπινος νους, αυτό που λέτε εσείς ο ανθρώπινος νους είναι η μοναδική αυτόφωτη και συνάμα αυτοπεριοριστική δύναμη που κυβερνάει τα πάντα... Είναι το υπέργειο και μοναδικά υπέροχο κλειδί του παραδείσου και συνάμα το υπόγειο και σκοτεινό βάραθρο της κόλασης... Όλα αυτά που σου λέω υπόκεινται στην έγκριση αυτού του μοναδικού δημιουργήματος... που δεν έπλασε κανένας θεός....που έπλασε όμως πολλούς θεούς.. Είναι μια υπερδύναμη που δόθηκε για φιλοξενία στα σώματα σας...και εσείς το φοβηθήκατε.... Το σώμα, αυτό που αντιλαμβάνεστε ως σώμα, δεν μπόρεσε να σταθεί επάξια στην ορμή αυτού του δώρου...και φοβήθηκε και άρχισε να το περιορίζει... Το υποχρέωσε στο να κατασκευάσει θεούς, παραδείσους, κολάσεις μα πάνω από όλα.....το μύησε στην μεγαλύτερη κατάρα που δέρνει το είδος σας...τον Φόβο... Ο φόβος για τον οποίο δημιουργήθηκαν, λεγόμενες, σχολές σκέψεις, ψυχαναλύσεις, ψυχοθεραπείες..έγιναν πόλεμοι...αλλά αυτά δεν είναι τίποτα μπροστά στο μεγαλύτερο και εγκληματικότερο αποτέλεσμα της "εφεύρεσης" του φόβου ....  ότι για χάρη του δεν ερωτεύτηκαν άνθρωποι... Πρόσεξε, μιλάω με όρους ανθρώπινης αντίληψης πάντα χωρίς να μπαίνω σε αυτά που συζητήσαμε πιο πάνω... Είπαμε η διαδραστικότητα με ένα έστω νοερό περιβάλλον προσδίδει στο περιβάλλον  μια αντιληπτή ύπαρξη, και είναι όσο αληθινό όσο η αλήθεια.... Κοπρέντε.?" 

"Si. Coprente amigo... Ας κάνουμε λίγο rewind όμως.. Τι βαρέθηκες ακριβώς? "

"Έχεις την εντύπωση ότι η οποιαδήποτε βαθύτερη αντίληψη αναιρεί άλλες πιο αρχέγονες? Η ζωή, ο έρωτας, ο θάνατος... πιστεύεις ότι δεν υπάρχουν?"

"Υπάρχουν...?"

"Στο άπειρο της ενεργειακής σου σύστασης όχι... Στο συστημικό σου παρόν όμως? "

"Ποιο παρόν...? Για ποια χρονική διάρθρωση μου λες? Υπάρχει μερίδα χωροχρόνου που μπορεί να χαρακτηριστεί ως παρόν?"

"Πως δεν υπάρχει... Δεν είπαμε τα περί αντίληψης? Το πως αντιλαμβάνεσαι κάτι είναι  γενεσιουργικός παράγοντας που προσδίδει χαρακτήρα και υφή. Σκέψου ένα δωμάτιο εικονικής πραγματικότητας όπου τα περιβάλλοντα τον χωροχρόνο τα αντιλαμβάνεσαι ως υπαρκτά και μπορείς να τα χειριστείς, να τα μυρίσεις, να..να ...να... Έτσι και το παρόν σου..Αυτά που ένιωσες στο ταξίδι σου μέχρι εδώ, σε αυτό το μπαρ, σε αυτόν τον καφέ... Η χαρά, η λύπη, το γέλιο, το κλάμα...ο έρωτας..."

"Ο έρωτας...  Ο έρωτας.."

"Νοβοκαΐνη της ψυχής... "

"Είναι όντως? Λάθος κάνεις... θα πιεις καφέ?" 


"Ναι..παράγγειλε μου ....ένα καφέ."


"Έτσι λοιπόν. Αυτός είναι ο έρωτας για σένα...?"


"Για μένα ναι. Εσύ τον έχεις ζήσει? Τον ξέρεις ως κάτι άλλο? "


"Έχεις ακούσει για  την θεωρεία των κβαντικών διακυμάνσεων που δημιουργούν ρήγματα στην πραγματικότητα δημιουργώντας ένα πολυσύμπαν με παράλληλα σύμπαντα που εμπεριέχουν κάθε κβαντική πιθανότητα? Ναι ε? Λοιπόν πιστεύω ότι σε όλα τα υπόλοιπα σύμπαντα που υπάρχω- πες το όπως θες- έχω ερωτευτεί... Αν αναλογιστώ επιλογές που δεν έκανα και τη στιγμή που δεν τις έκανα, σε παραλληλότητα έγιναν..τότε...ναι... Αυτό το αρχέγονο συναίσθημα που μουδιάζει και συνάμα αναζωογονεί το είναι μου....it's been a long time coming....to this here universe"


"..and it finally broke?"


"remains to be seen my friend...remains to be seen.... κόντρα στον ίδιο μου τον εαυτό οφείλω να παραδεχτώ... ναι το παραδέχομαι... i think i am ready for what ever might come my way... whether it walks in, runs me over or simply stumbles in my life... "


"Και το "ωραία η μοναξιά" που έλεγες μέχρι τώρα...?"


"Διαβασμένο σε βρίσκω.... Ωραία δεν λέω... Μεγάλωσα και κουράστηκα πια... Εδώ εσύ είσαι θεός- έτσι λες τουλάχιστον και όποιος θέλει πιστεύει- και κουράστηκες... και βαρέθηκες... Κουράστηκα, βαρέθηκα και λέω να την κάνω σιγά σιγά... υπομονή και επιμονή...φτάνει να νοιώθω ότι είμαι ευπρόσδεκτος.... "


"Μαλάκωσες και εσύ. Σου εύχομαι να το βρεις αυτό που ψάχνεις..."


"Να χαρώ εγώ καλοσύνες... χα χα ..Σε λίγο θα πιάσουμε και χέρια και θα βγούμε στους δρόμους να τραγουδήσουμε το "We are the world..." χα χα.."


 To be continued....