Μίλησα για πολλά πράγματα μαζί σου.
Έφυγα χωρίς να θυμάμαι τίποτα.
Ούτε και εσύ, είμαι σίγουρος.
Είναι τόσο προφανείς οι λόγοι, τόσο προφανώς κρυμμένοι στις σκιές των άλλων. Γυμνές, περιφερόμενες σκιές, σκιές ποικίλων μεγεθών, σκίες αιώνια πιστές.
Εσύ γιατί δεν μου είσαι πιστή?
Τόσα σου έχω πει, πάντα σιωπηλή με άκουγες- ή έτσι νόμιζα.
Προσπάθησα να κάνω την ζωή σου ενδιαφέρουσα, χόντρυνα- μεγάλωσες, έχασα βάρος - μίκρανες, σε έριξα πάνω σε γυμνά κορμιά(ίδρωσες?), σε καυτά χαλίκια(κάηκες?), σε γάργαρα νερά (δροσίστικες?) σε....σε....σε....
Κουράστηκα.
Σχεδόν σάράντα χρόνια σε ξεναγώ.
Κουράστηκα.
Θέλω να αλλάξουμε ρόλους. Ίσως αν εγώ ακολουθήσω την δική σου ζωή, ίσως λέω, να αποκτήσει ενδιαφέρον, να αποκτήσει σκοπό- η ζωή μας- και των δύο.
Εξακολουθάς να σιωπάς.
Ξημέρωσε.
Είσαι έτοιμη?
Σήμερα - όπως και εχτές- θα σε πάω στο γραφείο.
Καλά να περάσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου