Το παλεύω πολύ τον τελευταίο καιρό.. Νιώθω ότι θέλω να γράψω πολλά αλλά δεν μου βγαίνει τίποτα. Από την άλλη είναι πολλά ανείπωτα που δεν υπάρχει λόγος να μην λεχθούν. Ωστόσο, είναι και άλλα, λεχθέντα, που καλύτερα να έμεναν για πάντα ανείπωτα.
Θα μπορούσε να γράψω μια ιστορία αλλά δεν είμαι καλός στο να διηγούμαι ιστορίες. Ξέρω όμως πολλές...Όντως ξέρω? ή είμαι σαν αυτό τον τύπο που περιγράφει ο Αγγέλακας.. ήταν κάποιος που δεν ήξερε καμιά ιστορία, και όλο έλεγε εγώ ξέρω πολλές ιστορίες- και μια απ' αυτές λέει πως..ήταν κάποιος που δεν ήξερε καμιά ιστορία, και όλο έλεγε εγώ ξέρω πολλές, πολλές ιστορίες, και μια απ' αυτές λέει πως ήταν κάποιος.....κλπ κλπ κλπ...
Θα μπορούσε να γράψω πως αισθάνομαι..να κάνω μια κατάθεση ψυχής....αλλά δεν ξέρω πως αισθάνομαι...κάπου έχει αρχίσει να με εγκαταλείπει η μαυρίλα και η μιζέρια που είχα οδηγό σταθερότητας τόσα χρόνια...και με μπερδεύει το γεγονός ότι νιώθω...καλά..πολύ καλά θα έλεγα...Άρα πως αισθάνεσαι όταν νιώθεις καλά? Jais ne sais pas! Just that there is no pain, I am receeding...
Είναι κάπως περίεργο, να προσπαθείς να ερμηνεύσεις, και να δράσεις ανάλογα με την ερμηνεία, συμπεριφορές και καταστάσεις που σε μπερδεύουν. Οι νοητές εξισώσεις με τις οποίες προσπαθείς να συγκεράσεις τις διάφορες παραμέτρους της όποιας σχέσης έχουν μια απίστευτα πολύπλοκη απλότητα. Oι ίδιες παράμετροι, στην ίδια εξίσωση μπορεί κάθε φορά να σου βγάλουν και άλλο αποτέλεσμα...απλά μαθηματικά δηλαδή... Χάθηκα+Χάθηκες= Χαθήκαμε? ; Χάθηκα + Χάθηκες= Έχασα? κλπ κλπ
Κανένα νόημα. Τελικά αυτή είναι η πιο άκυρη ανάρτηση που έχω κάνει ποτέ...Μα εντελώς....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου