Γνώρισα

Γνώρισα τον άνθρωπο που ονειρεύτηκε....τα όνειρα του.

Κρατούσε μια φαλτσέτα με σκουριασμένη λεπίδα

και άοκνα χάραζε στο σώμα της, το μέλλον του παρελθόντος του.

Δεν μάτωνε, δεν ίδρωνε, δεν ανάπνεε...αυτή.

"ήταν κιόλας νεκρή; "

Μα δεν μπορεί...αυτή είναι τελευταία...αυτή μετά από όλα....

Γνώρισα τον άνθρωπο που κοιμήθηκε στον ύπνο του.

χαράκωνε "ένα ίσκιο σαν να ήταν πλάσμα ατόφιο",*

και αόκνα την ονειρευόταν, να τον ονειρεύεται 

στο παρελθόν του μέλλοντος του

Μάτωνε, ίδρωνε, ανάπνεε....αυτός

"ήταν ζωντανός;"

.......μα "αφού δεν έχει πεθάνει ο ένας για τον άλλο....ήτανε κιόλας νεκροί...."**

*-Γ.Σεφέρης- Ελένη
**Τ.Λειβαδίτης- Συγχώρα με αγάπη μου