...your heroes were ghosts....

....the child has grown, the dream is gone.............................................................................


............................................................................................................por una tunica vaccia

αντί ανάρτησης...

Μόνη σου είσαι; Μόνος μου είμαι και εγώ...πάρε ένα μπισκότο...

Έχω πολύ καιρό να γράψω κάτι, έστω νοερά. Δεν μου έβγαινε τίποτα παρά μόνο θυμός και πίκρα. Πολύ μεγάλος θυμός και πολύ μεγάλη πίκρα, για πολλά πράγματα. Από την τελευταία μου ανάρτηση μέχρι και σήμερα νιώθω ότι άλλαξαν πολλά και ότι άλλαξα πολύ...ίσως. Δεν ξέρω αν ήταν η έκρηξη ή όλο αυτό που ακολούθησε...αλλά κάτι...κάτι λειτούργησε σαν καταλύτης ...σαν καταλύτης που πυροδότησε μια ναπάλμ μέσα μου....και έκαψε πολλά... Σκότωσα τη σιωπή μου, σκότωσα την ανοχή μου, σκότωσα την σύμπλευση μου με τους πολλούς, σκότωσα το "κρύψε να περάσουμε" και εντέλει σκότωσα και κάποιες φιλίες - άλλες πρόσφατες, άλλες παλιές και καλές. Έκλεισα και το  facebook. Σταμάτησε να είναι fun. Έγινε πηγή εντάσεων, παρεξηγήσεων, δεν άξιζε τον κόπο πια -το ενεργοποίησα ξανά πριν 2-3 μέρες για καμιά 15αριά λεπτά, το μετάνιωσα και αφού με σκυλλόβρισα το απενεργοποίησα και διέγραψα τον λογαριασμό ξανά.  

Αφοσιώθηκα στη δουλειά. Πολύ δουλεία. Δεν δούλεψα ποτέ μου τόσο πολύ και τόσο παραγωγικά. Ξεπέταξα το ένα project μετά το άλλο σαν να μην ήταν τίποτα.... ταξίδεψα- επαγγελματικά, περπάτησα πολλούς δρόμους, έκανα παρέα με πολύ αλκοόλ, γνωρίστηκα ξανά με την φωτογραφική  μου μηχανή, διάβασα απίστευτη ποσότητα και ποικιλία συγγραμμάτων - από κβαντική φυσική, σε αναρχισμό, σε θεωρίες συνωμοσίας του Icke. Διάβασα για την Ατλαντίδα, την Λεμουρία, τις επιγραφές της Σουμερίας, τα Νεφελίμ, τους Ανουνάκι, την σπηλιά του Πλάτωνα..Διαπίστωσα τον φασισμό της όποιας θρησκείας και τον φασισμό των πολέμιων αυτής ... .και...και...και... Έχω αρχίσει να αλλάζω την περί πραγμάτων αντίληψη μου. Προσπαθώ να μην βιάζομαι να συμπεράνω...δεν προσπαθώ πια να λυγίσω το κουτάλι......

Μέσα σε όλο αυτό το χαμό....κάπου άρχισα να με βρίσκω. Μου συστήθηκα ξανά. Στην αρχή σαν ένας ξένος ως προς αυτό που έγινα μέσα στη πορεία του χρόνου....αλλά σιγά-σιγά διαπίστωσα ότι δεν είμαστε τόσο άγνωστοι όσο νόμιζα. Ο δρόμος είναι ακόμα μακρύς μέχρι να φύγει αυτό το σκοτάδι που με καταπίνει, ίσως υπερβολικά μακρύς και ίσως υπερβολικά μοναχικός....αλλά περπατώ...έστω μοναχικά. Δεν μου επέτρεψα ποτέ να έχω συνοδοιπόρο και με εγκλώβισα στην γλυκιά λήθη της μοναξιάς... με καταδίκασα σε χρόνια βαρεμάρα και δεν επέτρεψα σε όποια προσπάθησε να με αγαπήσει να έρθει κοντά....Ίσως να είναι πολύ αργά πια, αλλά πάλι ίσως να είναι πολύ νωρίς..ίσως κανένα από τα δύο...Τη μοναξιά μου άρχισα να τη βλέπω γι' αυτό που είναι - πέρα από την αμφίεση της γλυκιάς ερωμένης δεν είναι παρά μια φτηνή ξεσκισμένη πουτάνα με τα υγρά εύκαιρων οργασμών εκατομμυρίων ανθρώπων στο σώμα της.

Ο θυμός και η πίκρα υπάρχει ακόμα. Χρειάζεται να είσαι πολύ μεγάλος άνθρωπος ώστε εύκολα να αφήσεις  το ρέμα να τα πάρει όλα....Θα τα πάρει όμως, εν καιρώ...και τον θυμό, και την πίκρα.... Στο μυαλό μου μέσα έχω βρει όλες τις "λογικές" απαντήσεις.. Όμως πλέον αφήνω  το συναίσθημα να με καθοδηγήσει... έστω και αν "λογικά" είναι λάθος αυτό. Πολλά χρόνια λογικής δεν με έβγαλαν πουθενά...πολλά χρόνια προσπαθώ να λυγίσω το κουτάλι....τώρα καταλαβαίνω ότι δεν υπάρχει......Δίνω μικρές άδειες απουσίας στο αριστερό μου ημισφαίριο και προσπαθώ να κάνω κickstart το δεξί μου ημισφαίριο.... αυτό που θα με διδάξει ξανά πως να σχηματίζω στη καρδιά και στα χείλη αυτό που μου ζήτησε,κοιτάζοντας με στα μάτια, μια πιτσιρίκα που γνώρισα σε ένα από τα ταξίδια μου, ....."Smile!!! "

Αυτοί ήμαστε Σύντροφε;

Έχω θυμό. Έχω πολύ θυμό με όλους και όλα. 50 χρόνια Κυπριακής Δημοκρατίας - 50 χρόνια σαθρότητας, 50 χρόνια βολέματος, 50 χρόνια να μας κυβερνούν οι ίδιοι άνθρωποι... 50 χρόνια σιωπηλοί ακόλουθοι μιας νοοτροπίας που γράφουμε τα πάντα στα αρχίδια μας και δεν κάνουμε τίποτα.... Έχουν γεμίσει πια, δεν έχει χώρο, όσο αρχιδάτοι και αν είμαστε (ιμίσηι μου).

Έχω πολύ θυμό. Έχω πολύ θυμό με την πτωματολαγνεία των μέσων και των πολιτικών. Ακούς δεξιά και αριστερά να λένε- σκεφτήκατε να ήταν γεμάτη η βάση, να ήταν Κυριακή και να ήταν γεμάτο το Ζύγι, να δούλευαν πλήρη βάρδια στο Βασιλικό- σαν να εύχονται ενδόμυχα να ήταν όντως έτσι. Παρατήρησα μια υποσυνείδητη απογοήτευση που μόνο 12 νεκρούς είχαμε. Η Φυλλάδα του Κασουλίδη είχε "διασταυρωμένες πληροφορίες" για 45 τουλάχιστον νεκρούς. Μετά η απογοήτευση- μόνο 12. Οι πολιτικοί- όλοι ανεξαίρετα- βγάζουν απέξω την ουρά και δείχνουν ενόχους- ανάλογα με τον χρωματισμό. Οι μπλε φταιν τους κόκκινους για το τώρα. Οι κόκκινοι τους μπλε για το χτες και το προχτές αλλά κανένας δεν φταίει τον εαυτό του. Όλοι φταίνε. Από το πρόεδρο της Δημοκρατίας και τους Υπουργούς μέχρι τον Πρόεδρο της Βουλής και τους Βουλευτές (της προηγούμενης βουλής για να μην αδικούμε τους νέους βολευτές). Ο τέως πρόεδρος της Επιτροπής Άμυνας Γιαννάκης Ομήρου είπε ότι δεν γνώριζαν ή δεν είχαν πληροφόρηση. Μάλιστα. Αν ο μπακάλης βάλει όμως δύο σεντ πάνω στο γάλα θα σκίσουν το κωλαράκι τους και θα καλέσουν αρμόδιους και αρμόδιους για να δώσουν εξηγήσεις, Την έκθεση της Γιωρκάτζη από το 2009 δεν την διάβασες Γιαννάκη; Ο Νικόλας ο Παπαδόπουλος χτες στις "Προεκτάσεις" είναι ο πρώτος που παραδέχτηκε ευθύνες της βουλής σπεύδοντας όμως να διευκρινίσει ότι "ίσως να παραπλανήθηκε η Βουλή από τους εμπειρογνώμονες"- Το ίδιο ισχυρίζεται και η Κυβέρνηση του είπε ο Καρεκλάς. Άρα?

Έχω ατέρμονο θυμό μαζί σου Σύντροφε. "Σύντροφε" .... Εδώ καταλήξαμε; Μαζί πορευτήκαμε, μαζί πιστέψαμε την ιδεολογία και την ουτοπική, πολλές φορές, ομορφιά της Αριστεράς. Μαζί "υπήρξαμε ρεαλιστές ζητώντας μόνο το αδύνατο". Μαζί στις πορείες για το καλό της πατρίδας, μαζί στις αντι-ιμπεριαλιστικές διαδηλώσεις  ενάντια στους σφαγείς των λαών, στους καταπατητές των λαών. Εκεί όλοι μας με φάρο την αγάπη για τον άνθρωπο και το δίκαιο των αγώνων των λαών. Ποτέ δεν δεχτήκαμε ότι είμαστε οι ίδιοι με τους χασάπηδες του πρώην υπαρκτού σοσιαλισμού και πάντα λέγαμε δεν βλάψαμε εμείς ποτέ την Πατρίδα.... μέχρι που αναλάβαμε την εξουσία σύντροφε....

Με απογοήτευσες σύντροφε, και στο λέω με πόνο καρδιάς και με βουρκωμένα μάτια. Εγώ πίστεψα στην αριστερά, εσύ μάλλον όχι- γιατί δεν δέχομαι ότι η όποια εξουσία μπορεί να αλλοτριώσει την καθάρια καρδιά.  Θυμάσαι που έλεγες για τον Τάσσο ότι  "άλλαξεν ο άδρωπος σιόρ".?.. Ε λοιπόν άλλαξες σύντροφε. Δεν είσαι πια ο σύντροφος ο Δημήτρης. Έγινες ο πρόεδρος της Δημοκρατίας - τι Δημοκρατίας? -ενός μπουρδέλου. Ενός μπουρδέλου βρώμικου, και αντί να το καθαρίσεις σαν άλλος Ηρακλής στο Στάβλο του Αυγεία , όπως ήμασταν σίγουροι ότι θα έκανες,  στρογγυλοκάθισες και ανέλαβες ρόλο τσατσάς. Ναι σύντροφε - τσατσάς. Βόλεμα των δικών μας, λιμουζίνες, ιδιωτικά αεροπλάνα, τρώμε με χρυσά κουτάλια σύντροφε, με ολόχρυσα κουτάλια. Και είπαμε στην Αρχή καλά, τα κάναν όλοι αυτά αλλά τουλάχιστον εμείς έχουμε φέρει μια δίκαιη κοινωνία. Ναι, δόθηκαν επιδόματα, βοηθήθηκε φτωχός κόσμος και άλλα... Αλλά σύντροφε η δίκαιη κοινωνία δεν εξαντλείται σε αυτά. Τα θεμέλια είναι σάπια, τα έχει φάει η υγρασία. Δεν τα είδες? Είμαι σίγουρος ότι τα είδες... και έκανες τα πράγματα χειρότερα.

Έχω θυμό σύντροφε- δεν σου συγχώρεσα ποτέ την δειλία του 2004 αλλά σου έδωσα μια δεύτερη ευκαιρία. Αλλά δεν θα καταπιαστώ με το Κυπριακό- πάει αυτό το γαμήσαμε τελικά από το 2004. Διώξαμε πολύ καλώς τον Τάσσο το 2008, ένα άνθρωπο που μοίρασε τον Λαό σε προδότες και πατριώτες και ήρθες εσύ. Και αντί να ενώσουμε το Λαό σύντροφε τα κάναμε χειρότερα. Ερασιτεχνισμοί παντού, μα παντού. Διόρισες σύντροφε τον όποιο άχρηστο συνταξιούχο σου πρότειναν ή ήθελες να εξυπηρετήσεις. Σύντροφε είναι αυτοί που βρίζαμε τόσα χρόνια. Είναι αυτοί, οι "από τζάκια". Οι εκπρόσωποι του κεφαλαίου και ότι πιο σάπιου υπήρχε στην κοινωνία. Είναι οι γνωστοί χαμαιλέοντες που αλλάζουν χρώματα ανάλογα με την εξουσία. Είναι αυτοί που βλέπαμε σαν τσιμπούρια να ρουφούν το αίμα μας τόσα χρόνια. Σύντροφε τους επανέφερες.  Τους έδωσες ξανά τα κουτάλια τα χρυσά, τις κουτάλες τις χρυσές.  Και τώρα πληρώνεις τις επιλογές σου. Από τον Μολέσκη μέχρι τον Παπακώστα και τον όποιο άλλο κερατά.

Έχω θυμό σύντροφε γιατί έχεις δώσει υπόσταση σε νεοφασίστες, σε ακραίους δήθεν πατριώτες  και σε κάθε λογής κυράτσα που δεν ξέρει που παν τα τέσσερα της αλλά σε σκυλλοβρίζει νυχθημερόν. Τους έχεις δώσει υπόσταση γιατί καταπιάστηκες μαζί τους. Ασχολήθηκες μαζί τους σύντροφε και επικύρωσες την ύπαρξη τους. Μικροπρέπεια σύντροφε.

Πήρες μια πολιτική απόφαση. Λανθασμένη κατά την άποψη μου. Η ιδεολογία μας δεν έχει να κάνει με όπλα και πυρομαχικά. Ειρήνη- αποστρατικοποίηση - Αυτά δεν λέγαμε; Τι δουλεία έχουμε εμείς με τα πολιτικοστρατιωτικά παιχνίδια των μεγάλων. Τι δουλειά έχουμε εμείς να κάνουμε τους σερίφηδες της Μεσογείου. Μας υποχρέωσαν? Ε όχι δεν μας υποχρέωσε κανένας να τα κρατήσουμε. Μπορούσαμε να τους διαολοστείλουμε και αυτούς και το φορτίο τους. Εδώ δεν μπορούμε να σώσουμε τους εαυτούς μας και πήγαμε να σώσουμε τον κόσμο κάνοντας τους καβλάντιες της περιοχής.

Έγινε ότι έγινε και τα κρατήσαμε. Σύντροφε- σε ποιους ανίκανους ανέθεσες την φύλαξη τους; Ποιοι αποφάσισαν να τα φυλάξουν εκεί και με τέτοιο τρόπο; Ποιοι υπέγραψαν τα κωλοέγγραφα που εγγυούνταν την ασφάλεια και την μη επικινδυνότητα τους. Ποιοι ρε σύντροφε; Η υπεροψία και η χλεύη στην απάντηση του Παπακώστα ότι "εν τόσο ασφαλή που ακόμα και σε κατοικημένη περιοχή φυλάσσονται" από που πήγαζε ρε σύντροφε; Όλοι ξέρατε. Όλοι ξέρατε ρε γαμώ το κέρατο μου μέσα. Από τον πρόεδρο μέχρι τον τελευταίο βουλευτή και τον τελευταίο υπηρεσιακό, όλοι ξέρατε. Ο κάττος της κάττας και η κάττα τα καττουθκια. Ο άνθρωπος που ήταν εκεί και υπηρετούσε και  θυσίασε την ζωή του, σας ενημέρωσε όλους...ΌΛΟΥΣ. Ανταλλάσσατε επιστολές - μεταξύ σας. Και ο χρόνος έκρηξης της ωρολογιακής πλησίαζε.  Και έγινε το μπαμ... και εκεί αναδείχτηκαν τα πάντα. Η ανικανότητα και η σαθρότητα 50 χρόνων εξεράγει σύντροφε.. και εξεράγει στα μούτρα σου....Tough luck. Είμαι σίγουρος ότι όποια κυβέρνηση και να ήταν το ίδιο θα γινόταν. Είναι θέμα κράτους και όχι κυβέρνησης. Εσύ έκανες το λάθος και ανέλαβες το κράτος αντί να αναλάβεις να κυβερνήσεις ως όφειλες - ως όφειλες προς την ιδεολογία μας - Να κυβερνήσεις σύντροφε με ταπεινότητα και αγάπη προς τον άνθρωπο. Εσύ απλά ανάλαβες το σαπιοκάραβο με έπαρση και το οδήγησες κατευθείαν πάνω στον άνθρωπο. Και τσάκισες και το καράβι και τον άνθρωπο. Σε παρέσυρε η έπαρση της εξουσίας και μας ξέχασες σύντροφε. Ο αγώνας για ένα καλύτερο αύριο έχει καταντήσει αγώνας υπεράσπισης της κάθε γκάφας και της κάθε μαλακίας που κάνετε σύντροφε. Μας αφαίρεσες την περηφάνια μας και μας έχεις καταντήσει απολογητές. Δεν μας έχεις αφήσει επιχειρήματα να σε υπερασπιστούμε πια. Φοβούμαστε να πούμε ότι είμαστε αριστεροί- φοβούμαστε σύντροφε.

Έχω μεγάλο θυμό και μεγάλη απογοήτευση. Πλέον έχουν κυβερνήσει όλοι....50 χρόνια. Παντελώς ανίκανη ηγεσία, παντελώς ανίκανος λαός. Ηγεσία χωρίς όραμα και λαός χωρίς κρίση. Ζούμε από τύχη, από λάθος. Ωχαδερφισμός του κερατά με κατά καιρούς διαλείμματα με κορώνες διαμαρτυρίας ακολουθούμενες από τις  διακοπές, στον Πρωταρά, την Αθήνα κλπ. Και μετά θα έρθουν οι εκλογές- θα ψηφίσουμε τους άλλους για να τιμωρήσουμε αυτούς οι οποίοι κάποτε ήταν οι άλλοι που ψηφίστηκαν για τιμωρηθούν αυτοί. Αρχίδια λαός. Αρχίδια τόπος. Κολλημένοι χρόνια στις ίδιες κασέτες. Επαναστάτες του συνθήματος και της ατάκας, επαναστάτες του Facebook και της καφετέριας. Επιπρόσθετα όλοι ξεχνούν ότι είναι αναπόσπαστα μέρη αυτού του σάπιου συστήματος. Θα φάω βρισίδι. Χέστηκα. Πόσοι από όλους αυτούς δεν έχουν διοριστεί με μέσο. Πόσοι δεν έχουν φάει θέση κάποιου περισσότερο ικανού που απλά δεν είχε βύσμα. Πόσοι δεν έχουν σηκώσει το τηλέφωνο να ζητήσουν εξυπηρέτηση. Πόσοι δεν γνωρίζουν δράσεις ανθρώπων που έχουν γαμήσει την οικονομία (π.χ. διπλοθεσίτες μπάτσοι, διορισμένοι καθηγητές που παραδίδουν ιδιαίτερα)..Μίλησε κανείς. Υποκριτές ..Υποκριτές... Εκ των υστέρων όλοι κριτές... εκ των προτέρων... μόκο.. ΜΟΚΟ

Έχω μεγάλο θυμό σύντροφε για τα δακρυγόνα, για την βία. Δεν μάθαμε να δέρνουμε κόσμο εμείς. Εμείς μάθαμε να τρώμε ξύλο πιασμένοι χέρι-χέρι και κρατώντας τη κόκκινη σημαία με τον Τσε (πριν τον καταντήσουμε ποδοσφαιρικό σύμβολο). Εμείς δεν μάθαμε να κρυβόμαστε πίσω από τις ευθύνες σύντροφε. Πάντα βγαίναμε μπροστά και τις αναλαμβάναμε. Βγες μπροστά. Έκανες λάθος. Ανάλαβε το και τίμα το μέχρι πρότινος  DNA σου. Παραιτήσου και διασφάλισε ότι οι έρευνες θα ολοκληρωθούν όπως πρέπει και θα ικανοποιηθεί το περί δικαίου αίσθημα του λαού. Παραιτήσου σύντροφε και άσε την ιστορία να κρίνει αν αδικήθηκες ή όχι. Θυμήσου τις καταβολές σου και ξεγραπώσου από την εξουσία. Τέτοια εξουσία τι να την κάνεις; Αυτοί ήμαστε σύντροφε; Αυτοί; Δυστυχώς πάψατε να εκπροσωπείτε την ιδεολογία μας. Δεν είναι αριστερά αυτό το πράμα. Αριστερά ήμαστε εμείς που ξεχάσατε, ή διαλέξαμε να ξεχαστούμε, πίσω. Αριστερά ήμαστε εμείς που ακόμα διατηρούμε το ρομαντικό, ουτοπικό κόλλημα με την επανάσταση και την συντροφικότητα του ανθρώπινου είδους. Ακούγετε κάπως γελοίο σήμερα και πολλοί μπορεί να χλευάσουν αλλά....χέστηκα. Πονάει η καρδιά μου ρε σύντροφε γιατί πίστεψα το 2008 ότι δεν θα καταντούσαμε ένα από τα ίδια όπως οι προηγούμενοι. Καταντήσαμε χειρότεροι.

Αυτοί ήμαστε ρε σύντροφε?

Άτιτλο #1

Παράξενες μέρες οι ζωντανές,
με μαραζώνουν και μου θυμίζουν το δικό μου παραμύθι,
το τότε που δεν έγινε ποτέ τώρα,
το τίμια ατιμασμένο μέλλον και την αλητεία,
το αίμα που κάποτε κύλαγε μα τώρα απεργεί,
τις ψέματα ντυμένες λέξεις και το βουβό του πόσο απαραίτητη μου έγινες...
Παράξενες μέρες φίλε
Γερνάμε......

Ο Κομιστής του αέρα!

Έφτασα κάπως αργά. Θα μείνω όμως περισσότερο από ότι αρχικά υπολόγιζα, απλά για να ξεπληρώσω χρονικά την καθυστέρηση μου. Δεν μένω γιατί σας αγαπάω ή γιατί σας σέβομαι, μένω από υποχρέωση και μόνο- έναντι σε μένα.

Παραγγείλετε τα ποτά σας.

Θα είμαι σύντομα κοντά σας με ολοκαίνουργιο πρόγραμμα. Πάνε χρόνια που το δουλεύω και πλέον θεωρώ ότι έχει ξεπεράσει την αρτιότητα. Είναι το αποτέλεσμα χρόνων εσωτερικής και εξωτερικής αναζήτησης με την χρήση της τελευταίας λέξης της ψυχολογίας, της ψυχοθεραπείας, της ψυχασθενείας κλπ από την μια και της τελευταίας λέξης της τεχνολογίας, της γεωγραφίας, της μαλακίας κλπ από την άλλη.

Ενώπιον των έκθαμβων οφθαλμών  σας θα δείτε να ξετυλίγεται το κουβάρι μιας απαράμιλλης δημιουργικής πλεκτάνης, μιας συνωμοσίας υπεροχής και ευφυίας. Θα σας συνιστούσα να προσδεθείτε. Κάποιοι από εσάς θα ταρακουνηθούν. Κάποιοι θα πέσουν στο έδαφος είτε από τη μετωπική σύγκρουση (ή και  σύγκριση)  με τις  εκσφενδονισμένες συστοιχίες λέξεων είτε απλά από δείλιασμα μπροστά στην δολιοφθορά που θα δείτε να υφίσταται το όλο ή το μερικό της όποιας υπαρξιακής κοσμοθεωρίας σας. Όσο για το μειδίαμα χλευασμού που διακρίνω σε μερικών το ακρόχειλο, μην προσπαθείτε να το κρύψετε, άστε το να γιγαντωθεί και χλευάστε με ανοικτά - και υπόσχομαι να το χρησιμοποιήσω εναντίον σας - συντομότερα από ότι φαντάζεστε.

Παρακαλώ τον φωτιστή να στρέψει λίγο πιο ψηλά τον κεντρικό προβολέα - ναι εκεί- στα μάτια. Με στραβώνει το άπλετο - μα τεχνητό- φως. Ίσως γι' αυτό να βλέπω πλέον τόσο καθαρά. Σας βλέπω όλους - και εσάς που είστε εδώ - σας ευχαριστώ για την τιμή- και εσάς που δεν είστε εδώ - σας ευχαριστώ διπλά για την διπλή τιμή.  Όμορφα πλάσματα είστε όλοι - χαίρομαι γι' αυτό. Ελπίζω να απολαύσετε την αποψινή παράσταση.

Επιτρέπεται το κάπνισμα; Ναι; Άναψε ελεύθερε στοχαστή του πρώτου τραπεζιού. Πως είσαι; Όλα καλά; Με ποια γκομενοπαγίδα κυκλοφορείς απόψε; Πόσα βιβλία, πόσες θεωρίες έχεις πρόχειρες για τα κοριτσάκια σήμερα; Έλα μην θυμώνεις βιβλιοφάγε παραθέτη ιδεών άλλων- όλοι το ίδιο είμαστε. Ο καθένας φλερτάρει όπως μπορεί - άλλοι δια της μεθόδου του παγωνιού, άλλοι δια της μεθόδου του στοχαστή που έχει απάντηση δια πάσαν νόσον και μαλακίαν και άλλοι με ένα "γεια μου αρέσεις".  Καλά - καλά, μην με ξεσκίσεις τώρα με σύμμαχο τον Φρόιντ, τον Γιουνγκ, τον Σοπενχάουερ και τον Γκράουτσο Μαρξ - το αποσύρω και υποκλίνομαι στον χείμαρρο των παραθέσεων σου. Α..και  που είσαι, για να μην ξεχάσω - μια παράθεση που είδα σε μια φωτογραφία ενός τοίχου "One Original Thought is worth 1000 Meaningless Quotes" (banksy). Πόσες χιλιάδες quotes έχεις φυλαγμένα; Πέρνα από το ανταλλακτήριο- έχω αρκετές πρωτότυπες σκέψεις - it's a good deal.

Γιαλαντζί αναρχικέ του κεντρικού τραπεζιού σε χαιρετώ. Καλωσόρισες. Μου αρέσει η στιλιστική παρέμβαση που έκανες στο τραπέζι. Η σπασμένη μολότοφ καίει  υπέροχα το μπορντό τραπεζομάντιλο. Πολύ μπουρδέλο θυμίζει αυτό το χρώμα μωρέ αδελφάκι μου.  Κάψε το. Να σου πω - την μάσκα μην την φοράς- δεν χρειάζεται εδώ μέσα. Πως θα σε αναγνωρίσει μετά η ταμίας; Πως είπες; Δεν είσαι βαλτός και δεν εξαργυρώνεις την ιδεολογία σου για κανένα πούστη; Ε καλά ποιος είπε κάτι τέτοιο; Τόσους straight έχουμε, τόσες λεσβίες, τόσους αμφισεξουαλικούς, τόσους μετρό σεξουαλικούς. Εξαργύρωσε την σε αυτούς. Όλο και κάποιο θα βρεις. Ωραία η δικιά σου. Της πάνε οι φουρκέτες.

Εξευγενισμένη, ακομπλεξάριστη, προσφάτως σεξουαλικά απελευθερωμένη βοσκοπούλα τι κάνεις; Εσύ εκεί - ναι- ναι εσύ. Όλα χύμα έτσι; Έλα ρε μαλάκα μην μασάς. Σε πρόσβαλα; Τι δεν κατάλαβες; Ποια λέξη σε δυσκολεύει; Δεν διαβάζεις μόδα, κους-κους και άλλα μεταμοντέρνα ευαγγέλια διαβίωσης (ή επιβίωσης); Δεν έχεις γαμηθεί με τους 30 τρόπους που συνιστoύν τα γυαλιστερά μανιφέστα που διαβάζεις; Τα μαλλιά; Σελίδα 42- Cosmopolitan Απριλίου. Το νύχι; Αλήθεια ποιο χρώμα είναι στη μόδα φέτος το καλοκαίρι; Έλα απολογούμαι, εντάξει. Εσύ είσαι η μία που διαφέρει. Σερβιτόρε ένα μαρτίνι - βότκα μαρτίνι- ξηρό, με ελιά στην κοπελιά. Στην υγεία του αχάριστου!!

Γεια σου και σένα νεαρέ γονιέ που την ψάχνεις σε συμβουλές αντί σε ένστικτα.

Γεια σου κλεφτοκοτά,αργόσχολε παραπονιάρη του εξώστη.

Χαιρετώ και σένα φίλε μου πολιτικέ. Το ζωάκι δίπλα σου τι είναι; Πότε το βλέπω σαν χαμαιλέοντα, πότε σαν φίδι, πότε σαν ύαινα, πότε σαν λύκο και πότε σαν αρνάκι κρεμάμενο επί τσιγκελιού.  Για κάτσε. Καθρέφτης είναι τελικά δίπλα σου, έκανα λάθος.

Λοιπόν καλωσορίσατε. Είμαι έτοιμος. Σας έχω προϊδεάσει για το φαντασμαγορικό της παράστασης. Ανεπανάληπτη θα είναι.

Έχετε φάει ποτέ φασολάδα συνοδευόμενη από σαρδέλες; Είμαι το ανοιχτήρι που θα απελευθερώσει τις σαρδέλες από το σαρδελοκούτι. 

Έχετε αγγίξει ποτέ το γυμνό σας κορμί με σκοπό την ηδονή και μόνο; Προς τι οι ντροπές; Ναι; Όχι; ΝΑΙ-- όλοι ΝΑΙ... Καλωσορίσατε στην αποψινή ομαδική μαλακία - ναι βρε κάτσε κάτω- μεταφορικά μιλάω. Απόψε θα σας προσφέρω την πιο καυλιάρα των ηδονών. Αυτή που έχει παρακαταθήκη ανεκπλήρωτων οργασμών που περιμένουν. Εκκρίσεις ενδορφινών παραμονεύουν κρυμμένες στις σχισμές του μυαλού σας σαν κλέφτες έτοιμοι να αμοληθούν- και έχω το κλειδί. Σε βλέπω είρωνα Κούρε. Γελάς που με βλέπεις σακάτη να μιλώ για ηδονές και οργασμούς. Για κοίτα κάτω από την φτέρνα σου. Πότε λήγεις;  Τόσο σύντομα; Ούτε γάλα να ήσουν αδελφέ. Μαλακίες λέω- λες; Αυτό ολοκληρώνει την εμπεριστατωμένη σου απάντηση; Σε ευχαριστώ Κούρε.

Επανέρχομαι στην επεξήγηση του προγράμματος. Έχετε όλοι ποτό; Καλώς. Απόψε λοιπόν θα αντιληφθείτε το απτό αυτού που χρόνια έτρεφε την φαντασία σας. Είμαι σίγουρος ότι υπήρξαν στιγμές που μια φευγαλέα αίσθηση σας δημιούργησε την προσδοκία να αγγίξετε, να μυρίσετε. Εδώ είμαι. Απλώστε τα χέρια σας. Αγγίξτε. Μαλακούλης δεν είμαι; Είδες το λίπος; Τι περιμένατε; Μποντιμπιλτερά; Από μυρωδιά πως είμαι; Καίω τα ρουθούνια ε;

Τώρα όλοι πίσω στις θέσεις σας. Ήρθε η ώρα. Η ώρα της αποκάλυψης. Μπάτε μέσα ωρέ παλικάρια με τα 4 άλογα και φέρτε τον Αρμαγεδδών...χα χα χα... ηρεμήστε πλάκα κάνω- άλλη αποκάλυψη εννοώ. Ήρθε η ώρα που θα σας ανοίξω την κάνουλα της δημιουργίας, η ώρα που οι αισθήσεις σας θα γίνουν ντάμες στο ταγκό της δικής μου συναισθησίας- όχι βρε βιβλιοφάγε- όχι αναισθησίας - Συναισθησίας.

Ετοιμαστείτε να απελευθερωθείτε από το στάτους του παρατηρητή και ακολουθείστε με στη διδαχή της κατανόησης. Εσύ ορθολογιστή σκεπτικιστή που έχεις μια επιστημονική εξήγηση για όλα - εξήγα μου την δημιουργία ....όχι του σύμπαντος- ενός ανθρώπου. Πιο δυνατά, δεν ακούω ...."Το δυνατότερο σπερματοζωάριο ταξιδεύει προς το ωάριο και αφού διεισδύσει μέσα του ξεκινά μια διαδικασία  μιτοτικής διαίρεσης και.....μπλα μπλα μπλα". Αυτή είναι η επεξήγηση σου; Αυτό που μόλις περιέγραψες (και συγχαρητήρια για το θυμητικό σου) είναι αποτέλεσμα της παρατηρητικότητας σου- το στάτους που λέγαμε πιο πριν. Τι είναι αυτό που καθοδηγεί το σπερματοζωάριο σε αυτό το ταξίδι, ποιες οδηγίες, ποιου "μυαλού"; Μπορείς εργαστηριακά να αναπαράγεις ένα άνθρωπο; Από το μηδέν. Γιατί όχι; Αφού ξέρεις όλα τα συστατικά στοιχεία του ανθρώπινου οργανισμού. Συνδύασε τα χημικά και κατασκεύασε ένα άνθρωπο- ή έστω ένα ανθρωποειδές.  Επιστημονική φαντασία έτσι; Άρα πως τα εξηγείς όλα με την επιστήμη αρνούμενος οποιαδήποτε άλλη θεωρεία εξίσου ακατανόητη όπως η εργαστηριακή κατασκευή ανθρώπου. Για πιο ορθολογισμό και για πια ελεύθερη σκέψη μου μιλάς νεόκοπε ετερόφωτε "πεφωτισμένε".

Τσουπ. Εσύ που κρυβόσουν βρε; Θέλει η πουτάνα να κρυφτεί μα η χαρά δεν την αφήνει. Γελάς γιατί την είπα στον "επιστήμονα" θλιβερέ παπά; Βγήκες από το λαγούμι νιώθοντας δικαιωμένος; Ότι δεν έχει την δυνατότητα να εξηγηθεί επιστημονικά έχεις την εντύπωση ότι αυτόματα κληροδοτείται στον παππούλη των ουρανών και τους εν γη αντιπροσώπους του; Παραμύθια της οκάς.  Χιλιάδες χρόνια μυθοπλασίας και τρομοκρατίας. Εκατόμβες θυμάτων και ποτάμια αίμα στο όνομα της αγάπης Του. Διαμοιράσατε τον κόσμο σε δικούς και άλλους. Εγκαταστήσατε ακανθώδη δογματικά πλέγματα στις ψυχές μας και μας ζητάτε να σας παραδώσουμε ότι θυμίζει ζωή τάζοντας μας ένα καλύτερο μετά-θάνατο. Μην φεύγεις και άσε τις κατάρες. Έχω σακούλες από κατάρες στις αποσκευές μου. Κάτσε κάτω - ναι δογματικά και φασιστικά στο λέω και εγώ- και άκου.

Λοιπόν... έτοιμοι; Ποιος λείπει; Ο ανθρωπάκος; Πήγε να κατουρήσει ή έφυγε; Έφυγε ε; Τον συγχαίρω όπως και να 'χει το πράγμα. Κατάλαβε νωρίς αυτό που εσείς θα καταλάβετε σε λίγο...

Επιτρέψετε μου ένα μικρό τελετουργικό και μια μεταυχή -όπως λέμε προσευχή - αλλά καμία σχέση.

Αγαπημένε μου έλικα, ακολούθησα όσο πιστά μπορούσα τις παρακαταθήκες σου.
Προετοιμάστηκα πολλές φορές για μια καινούργια αρχή και όπως βλέπεις είμαι ακόμα εδώ.
Τώρα είμαι πανέτοιμος για ένα καινούργιο τέλος.
Είμαι σίγουρος ότι για αυτό με προετοίμαζες τόσα χρόνια.
Σε ευχαριστώ που με έκανες αυτό που δεν είμαι.
Ένα μικρό παραπονάκι έχω όμως- δεν βοήθησες ιδιαίτερα όμως στον να μην γίνω αυτός που είμαι.
Σε ευχαριστώ για τα εκατομμύρια χρόνια αγώνα που έκανες για να καταλήξεις στο να διοικάς τη δική μου ύπαρξη.
Σε ευχαριστώ που μου αφαίρεσες κάθε ίχνος ανθρώπινης υφής και λειτουργικότητας.
Σε ευχαριστώ που με έκανες ένα απλό κομιστή φαιάς ουσίας και αέρα.
Σε ευχαριστώ just for the fuck of it.

...........

Λοιπόν με ακούτε καθαρά;
Άκου και εσύ- και εσύ- σκούντα και τον διπλανό- ναι και εσύ...Άκου.......

Μάλλον μην ακούς...
Δύο η ώρα..σχόλασα... καληνύχτα.

Άτιτλοφορημένοχιλιωειπωμένοπαραλληρητόαδυσώπειτωναληθοφανώνψεμάτων!!

"Πρέπει να έχεις άντρες που να είναι ηθικοί και την ίδια ώρα να μπορούν να υλοποιήσουν το αρχέγονο ένστικτο τους να σκοτώσουν, χωρίς συναίσθημα, χωρίς πάθος, χωρίς να κρίνουν...γιατί η κρίση είναι που μας νικά..."

Κλεισμένο και αφημένο σε μια μπουκάλα στον ωκεανό, ένα κομμάτι μουτζουρωμένο λευκό χαρτί. Καμία ευχή αγάπης, κανένα SOS.. απλά το μανιφέστο ενός τρελού.. Στο άπειρο του ωκεανού, ανώνυμο, άσπιλο. Ηθική και αρχέγονο ένστικτο- να σκοτώσεις, να αγαπήσεις, να γαμήσεις. Συνάμα η άρνηση της αρχέγονης μοναχικής ταυτότητα του ανδρός και η επιδίωξη της ομαδοποίησης σε πυραμιδικές συστοιχίες με απώτερο στόχο την μοναξιά της κορυφής της πυραμίδας (κοινωνικής και οικονομικής) δημιουργώντας δεσμούς εξυπηρέτησης με τα πιο κάτω στρώματα.

Κάποτε θα ήταν πέραν από οποιαδήποτε φαντασία η πολυεπίπεδη  αντίληψη του μονοδιάστατου. Θα ήταν αδιανόητη η περιπλοκή του απλού....θα ήταν γελοιότητα η φιλοσόφηση του ενστίκτου. Κι' όμως,  οι εποχές ξεπέρασαν τον χρόνο και μαθητευόμενοι μάγοι έχουν εκτυπώσει εγχειρίδια ζωής, εγχειρίδια ενστίκτων. Τίποτα πια δεν αφήνεται στη τύχη, τίποτα δεν ρεί, τίποτα δεν δημιουργείται, όλα έχουν μπει σε μια ανακύκλωση με δοτές νότες διαφοροποίησης ώστε να ικανοποιούν και τα πιο "επαναστατικά" πνεύματα (ελευθερίας αέρα αναπνέοντας μέσα από την κατευθυνόμενα συρματοπλεγμένη ύπαρξη τους). Ποιος είναι αυτός που με τόση αναίδεια κονσερβοποίησε την ανάγκη μου να αναπνεύσω, να φτύσω, να χέσω, να γαμήσω, να κλάσω, να κλάψω.....να σε αγαπήσω χωρίς φόβο και ενοχές? Από πιο ράφι να πάρω κονσέρβα ζωής? Από τις εκπτώσεις, από τα ένα συν ένα, από τα πάνω ράφια? Από που?  

Επιτρέψαμε στους πειρατές να μας λεηλατήσουν, παρασυρόμενοι από τις υποσχέσεις τους για διαμοιρασμό των λαφύρων (η αρχέγονη λαιμαργία αφέθηκε απείραχτη). Δεν προβάλαμε καμία αντίσταση όταν άρχισαν να μας διδάσκουν τρόπους αυτόκλητης κλωνοποίησης ώστε να προσπαθήσουμε να μοιάσουμε στο πρότυπο άριο δείγμα που τόσο έντεχνα μας πλάσαραν. Και ξαφνικά ανήκουμε, όχι σε φυλές επιβίωσης, αλλά σε φυλές "κοινωνικής δικτύωσης". Έχουμε παραδώσει τον τελευταίο καμβά δημιουργίας που είχαμε (το σώμα μας) στις αποφάσεις διαφημιστικών οίκων που καθορίζουν μόδες για μαλλιά, αυτιά, μάτια, χείλη, βυζιά κ.ο.κ. Έχουμε παραδώσει τα κλειδιά των ιδιόκτητων μας παράδεισων (το μυαλό και το πνεύμα μας) σε μεγαλόσχημους developers σκέψεων και κοσμοθεωριών. Και ως αντάλλαγμα πληρωθήκαμε με φόβο...με τρόμο.

Εχθροί- εχθροί παντού- λιγουρεύονται τα πάτρια εδάφη, την ελευθερία, την ατομικότητα μας, το έθνος μας κινδυνεύει, η θρησκεία μας καταπολεμάται.... βομβαρδισμός απειλών, προφήτες αποκάλυψης, "το τέλος έφτασε.. ΜΕΤΑΝΟΕΙΤΕ...... φυσικά, υπάρχει μια διέξοδος."...πάντα υπάρχει μια διέξοδος... κάποιοι μπορούν να μας σώσουν -οι μεσσίες.- υπήρχαν ανέκαθεν και θα υπάρχουν στο διηνεκές - οι μεσσίες - και τι ζητούν...ΤΙ ΖΗΤΟΥΝ? Απλά πράγματα, ζητούν απλά πράγματα. Για να προστατέψουν (καθώς τους αναγνωρίζουμε την ικανότητα αυτή σε αντίθεση με την δική μας ανικανότητα) την ελευθερία, την πατρίδα, την θρησκεία μας,  μας ζητούν απλά και εθελοντικά (πάντα) να απεμπολίσουμε οποιαδήποτε ατομικό δικαίωμα για το κοινό καλό. "Παράδωσε το ατομικό και πάρε το ομαδικό".  Παραδίδουμε κάθε ατομική ελευθερία για να υπερασπιστούμε την ελευθερία μας. Οξύμωρο? Ο τρόμος....ο τρόμος... Δια μέσου της ιστορίας, το σενάριο είναι επαναλαμβανόμενο- τραγικά επαναλαμβανόμενο- λέξη προς λέξη.. Η δημιουργηθείσα τρομοκρατία που απειλεί,  η καλλιέργεια εθνικής μισαλλοδοξίας, το χρέος, ανεργία, οικολογική καταστροφή  - πολύ δυνατοί παίκτες στην ομάδα της προπαγάνδας. Και στην αντίπερα όχθη.......? Το πανηγύρι των τρελών.

Το πανηγύρι των τρελών και μπουκάλια με μανιφέστα στον ωκεανό. Ηθική και ένστικτο. Τα δύο δεν θα έπρεπε ποτέ να μπουν με το ζόρι σε αντιδιαστολή. Εξ ορισμού το ένα, δεν αναιρεί - αλλά μάλλον  αμφισβητεί το άλλο- αλλά πάλι ίσως και όχι....κάποτε το επικροτεί.. Μια φίλη μου έγραψε  "Σε ότι αφορά την ηθική, γνωρίζω μόνο ένα πράμα: είναι ηθικό εκείνο ύστερα από το οποίο νιώθεις τον εαυτό σου καλύτερα και είναι ανήθικο, αν νιώθεις χειρότερα " . Νομίζω τοποθετεί την ηθική στη σωστή της διάσταση. Το ένστικτο δεν είναι το μόνο αρχέγονο που κουβαλάμε μαζί μας. Πάντα υπάρχει κάπου ένας "δικαστής" - κρυμμένος ή φανερός.  Και ο αρχέγονος δικαστής του καθενός είναι αυτό που "ενστικτωδώς" νιώθεις. Άλλοι το λεν συναίσθημα  - δεν είναι. Συνείδηση? Ίσως συνείδηση. Όσο και να εκλογικεύεις τους λόγους που έκανες κάτι- αυτό που, σε πρώτο χρόνο,  νιώθεις ουσιαστικά δεν αλλάζει. Και είναι ηθικό ή ανήθικο- φυσικά με τους προσωπικούς κανόνες ηθικής του καθένα. 

Ηθική, ένστικτο - δύο αρχέγονα συστατικά μιας συμπαντικής συστοιχίας πρωτονίων, νετρονίων, και ηλεκτρονίων. Και μετά ήρθε η κριτική σκέψη - δια μέσου των αιώνων.. ξεφύγαμε από την ενστικτώδη επιβίωση και μπήκαμε στη δημιουργία. Δημιουργήσαμε, δημιουργηθήκαμε. Άλλοι πιο πολύ και άλλοι πιο λίγο, και άλλοι καθόλου. Κάπου σε αυτή τη γενετική αλυσίδα υπήρξαν άνθρωποι με ιδιαίτερα ανεπτυγμένο το ένστικτο της επιβολής στην αγέλη - άνθρωποι με ιδιαίτερη οξύτητα σκέψης- άνθρωποι που γνώριζαν και προέβλεπαν ότι η συγκεκριμένη συγκυρία υπεροχής που ζούσαν δεν ήταν δυνατό να κληρονομηθεί και να κληροδοτηθεί στο διηνεκές καθώς οι συγκυρίες αλλάζουν και τα μυαλά δεν κληροδοτούν οξυδέρκεια. Δεν ήταν λοιπόν δυνατό να υπάρξει μια επ' άπειρον κατάσταση την οποία θα αποκτούσαν οι απόγονοι με μόνο προσόν τη γέννηση τους. Δεν ήταν δυνατό να διαιωνιστεί το πλεονέκτημα αυτό (της συγκυρίας, του ενστίκτου, της ηθικής και του μυαλού)  εκτός και αν.....δημιουργείτο στους υπόλοιπους η αίσθηση του μειονεκτήματος. Όπερ και εγένετο. Και φτάσαμε στο σήμερα, το οποίο απέχει απ' το χτες - λέμε τώρα. Η απόλυτη ελευθερία της πληροφορίας, της ενημέρωσης, το απόλυτο δικαίωμα επιλογής.... Φτάσαμε αισίως στον αιώνα του καταρρακώματος της ηθικής, του μαστουρώματος του ενστίκτου, της μιντιακής λοβοτομής.  Αλλά είμαστε "ελεύθεροι" - να διαλέξουμε τον αφέντη μας, την φυλακή μας, το σαμπουάν μας... Είμαστε "ελεύθεροι" να σκεφτούμε out of the box τρόπους πολλούς για να κάνουμε την διαμονή μας στο box όσο πιο ευχάριστη γίνεται!!

Eίναι τελικά διασκεδαστικό να κάθεσαι και να ασχολείσαι με αυτά όλα. Αυτά που τελικά δεν νοιάζουν  και δεν αφορούν- γραφικότητες. Ίσως τελικά να είναι τρόπος διασκέδασης του φόβου- μια πλάνη αντίληψης για πράγματα που δεν είναι όπως τα έχεις αντιληφθεί. Ίσως πάλι να είναι ένα ημερολόγιο επιστροφής έξω από το πλέγμα... εκεί που έπρεπε εξ αρχής να ανήκω. 

καμένο χαρτί

Τελικά η απομάκρυνση από κάθε τι οικείο υπογραμμίζει απλά αυτό που τόσο πρόδηλα αγνοούσες. Μαζεύει τα κάτω από το χαλί, τα στοιβάζει,και στα πετάει στη μούρη. Οι δικαιολογίες παύουν και τα περί υπεράνω γίνονται συγκλίσεις υστεροβουλίας και φόβου. Και κυριαρχεί. Της αποτυχίας, της επιτυχίας, του ίσως, του δήθεν, του πως, του κάπως....κυριαρχεί....και σε ευνουχίζει. Διαλέγεις συνειδητά την μοναξιά, όχι γιατί την αγάπησες (όπως τόσα χρόνια κοροϊδεύεις εαυτόν και άλλους) αλλά γιατί φοβάσαι.... Φοβάσαι να ζήσεις..μην τύχει και ζήσεις..... φοβάσαι την αποτυχία της πρόσκαιρης επιτυχίας σου.... και εδώ στην άκρη του πουθενά, εδώ που η φαντασία αγνοείται, εδώ που δεν κινδυνεύεις.....φοβάσαι ακόμα- τον μη κίνδυνο. Κρύφτηκες πίσω από την δήθεν υπεράνω προσέγγιση σου, από την δήθεν αδιαφορία του χορτάτου....και μόνο εσύ ξέρεις πόσο πεινάς... πόσο θέλεις να γευθείς αυτή τη χαρά, αυτή τη λύπη...αυτή γενικά...ζωή την λένε..

Τελικά το άδειο του περιβάλλοντος σε υποχρεώνει να κοιτάξεις μέσα...και να δεχτείς αυτό που δεν έχεις παραδεχτεί ποτέ, αλλά τελικά το δέχτηκες αδιαμαρτύρητα πριν καν σου προσφερθεί. Δεν ανήκεις στη φάρα των ανθρώπων.. δεν σου επέτρεψες να ανήκεις...μπέρδεψες τα πάντα σε ένα γαϊτανάκι αυτό-αμφισβήτησης. Σου αφαίρεσες κάθε δικαίωμα ευτυχίας και δεν υπάρχει περίπτωση να την δεχτείς αδιαμαρτύρητα.. Απέναντι το γαλάζιο παραδομένο στη βαλκανική νύχτα, πίσω το δάσος...και στο μεταξύ μια μοναξιά μεγαλύτερη από την ομορφιά του σύμπαντος... δεν υπήρξε στο κόσμο αυτό άνθρωπος πιο μόνος....από φόβο και μόνο... μαλακίες....είσαι σίγουρος ότι υπήρξαν πολλοί....αλλά τι σε κόφτει εσένα... η δική σου μοναξιά σε καίει... αλλά την τσιγκέλωσες στο κορμί σου μπας και σε αφήσει, μήπως αναγκαστείς να ζήσεις επιτέλους...

Καμένο χαρτί φίλε....

Σημαδέψαμε την τράπουλα και μας γελάσαμε, αυτοανακυρηχθήκαμε σε μάρτυρες και απολαμβάνουμε τον πόνο προκαλώντας οίκτο στον ίδιο μας τον εαυτό... Πνίξαμε τις φωνές μας σε πηγάδια που εμείς φροντίσαμε να στερέψουν, και γονατίσαμε απάνω σε γυαλιά τα οποία εμείς σπάσαμε... Έχουμε γίνει μηχανές διεκπεραίωσης βασικών κοινωνικών λειτουργιών, και κάποιων αναπόφευκτων ανθρωπίνων λειτουργιών... Φίλε το χαρτί κάηκε, μας παίξαμε με τράπουλα σημαδεμένη.... άνοιξη, βρέχει.....τι θέλεις εδώ ...εσύ.....ΝΑΙ ΕΣΥ...τι θέλεις εδώ? .....πιο πράσινο το λιβάδι πάρα κάτω....πολύ πιο πράσινο...

Καμένο χαρτί φίλε... καμένο

Shadow of Freedom!!!

Rage was the keyword today... Rage against ...........
Dysfunctioning in this realm of Idiocratic Fundamentalism turns my grey matter into a pink ribbon infested pinata hanging from a high-voltage cable and getting smacked around by the exponentially growing stupidity of the mass. It's everywhere. It has taken over every inch of what should be a theater for all... It has plucked every pore of rational and it eminates a lethal scent that is decay.. Simplistic algorythms devised by the people known as "them" have laid down the brick-work of this babel-like enterpreneurship. The rules are simple, "we create your world and if you play with the rules we elevate your status to "important", to a "person that matters", "whose opinion is valid""..
Wake up and smell the fuckin zanax juice that has replaced your blood..
It ain't so? What is the philosophy behind all this ABSOLUTE control? Why are we all such fierce defenders of this regime of pseudofreedom? None is free. Kid yourself into beleiving in the "power of you". Live your life thinking you are the one that got away...that lived the life they wanted... Every man should be entitled, not to choose, every man should be entitled to create... The beautifully marketed "right of choice" is just a smokescreen... Choose whose? A man should be given space and time to create, not to choose. But alas, the "system" cannot allow any tweeking to happen randomly and uncontrollably. So, in come the mass media, the mass grinding machines.. the creators of new heavenly worlds and experiences, the propagators of happiness and seriousness, the information highway, the modern-day Moses coming to you live in full hi-definition clarity with dolby sourround sound and, sooner than later, in 3-d. You can now google the answer to anything, you can follow jesus christ on facebook and god can twitt his wishes -and as long as you are a follower..daaaaamn... What a predicament... Join in dude and you shall be saved.
Is it a matter of choosing the right pill? Blue or Red? Well this ain't the movies we ain't heroes. There's no simple escape plan. How can u esape from what is seemingly not a prison. You have "freedom" to do as you please... You'd be crazy not to... You'd be crazy to deviate from the norm..you'd be crazy to ...escape....crazy...CRAZY?
Well well well, could that be the answer? If you can't beat them, join them. Become part of the institution....and play their game...only not. Crazy...one that needs to be put under scrutiny and observation for he fails to be substantially positive in the extreme normality that reigns!! Hmmm, instead of trying to soar over the system...and eventually get shot down... could the answer be.... the Margin?... Marginal resistance... Bullshit.. The margin is nothing more than pop culture... a part of all ..a significant part that serves as a steam releaser... a pressure restorer.
So what remains?
"are you pondering what i'm pondering pinky?"
"Could you be talking about a subterrenean shadow of freedom brain?"
"Shadow of freedom, yes pinky....shadow of freedom.....for one day we shall find the one that casts the shadow....and then.......we shall rise from the depths of the earth..and us crazies will be supremes....and then...... we shall create a system of our own...offering people the Right to Choose...whether to be with us....or............. against us .......muahahahaha"...




For those who have read the book you propably noticed a different ending in the movie...a happy - ovethrowing of the regime- ending...

Βυθός

Σήμερα πεθύμησα βυθό.... Θυμήθηκα καψούρες, γαρδένιες, σκονισμένα τρένα, αλκοόλ και απαντήσεις.... και έπιασα βυθό... αναπνέω στο βυθό, ίσως και καλύτερα από την επιφάνεια.. δεν με νοιάζει τίποτα...μα και κανένας..ούτε εγώ...

Σήμερα δεν θέλω να σωθώ, δεν θέλω σανίδα σωτηρίας ούτε χείρα βοηθείας... γουστάρω βυθό... μόνος μαζί με όλους τους κουβαλητούς του νου... γαϊτανάκι


Σήμερα κουβαλήθηκαν πολλοί, γέμισε το πάλκο, αναστενάζει η πίστα από τα κακογιαλυσμένα σκαρπίνια...και αδιαφορώ για αυτό τον συρφετό..που εγώ κουβάλησα εδώ...

Κανείς και τίποτε δεν μπορεί να αντισταθεί στο ποδοβολητό των δαιμόνων....εκτός η αδιαφορία μου...

σήμερα έγινα βυθός

Good Night and Good Luck!!!

Εισαγωγή:
Καληνύκτα και καλή τύχη!! Την τύχη στον ύπνο μου, τι την θέλω ρε φίλε? Τι να την κάνω ενώ κοιμάμαι...? Θα μου πείς τώρα, ο πάνσοφος λαός κάτι ξέρει όταν λέει "εσύ κοιμάσαι και η τύχη σου δουλεύει"... Που δουλεύει? Πόσα παίρνει? Κοινωνικές ασφαλίσεις της βάζουν? Που τα τρώει? Σε μένα πάντος δεν έχει φέρει ποτέ τίποτε....η καριόλα..

Καληνύχτα και καλή τύχη
Καληνύχτα και καλή τύχη λοιπόν.... σε όλα όσα με καληνυχτίζουν, είτε από συνήθεια, είτε από βαρεμάρα, είτε από σιχαμάρα, είτε από σαρκασμό και ειρωνία.

Καληνύχτα και καλή τύχη και σε σένα, που είσαι εκεί γιατί φοβάσαι, που είσαι εδώ γιατί φοβάσαι, που είσαι πουθενά γιατί φοβάσαι..... γιατί φοβάσαι

Καληνύχτα και καλή τύχη στη πλάνη που με τόση αληθοφάνεια μας πλάνεψε...

Καληνύχτα και καλή τύχη στο αντίθετο ρεύμα που αποζητά την μετωπική, στο σημαιοφόρο που του βιάσαν την σημαία, στον κλώνο που έχασε τα ίχνη του πρωτότυπου....

Καληνύχτα και καλή τύχη ευγενική μου αγένεια, τολμηρή μου δειλία και ετρεροχρονισμένε μου συγχρονισμέ....

Καληνύχτα και καλή τύχη βήματα που με φέρατε ως εδώ, επιλογές που δεν επιλεχθήκατε...

Καληνύχτα και καλή τύχη αγάπες που δεν αγάπησα ποτέ, αγάπες που δεν με αγαπήσατε ποτέ...

Καληνύχτα και καλή τύχη χώμα που σε βάφτισαν αλλειώς, γη που σε τσιγγέλωσαν οι κληρονόμοι...

Καληνύχτα και καλή τύχη αγαπημένο μου παρελθόν....

Καλημέρα Έλμα, θα ήταν η ώρα του περιπάτου σου τώρα....